Van Gdansk reisde ik meteen door naar Stockholm. Deze keer zou ik maar een paar uurtjes in de stad blijven want de eigenlijke bestemming was Zweeds Lapland! Uiteraard komen alle tips en bezochte plekjes nog uitgebreid aan bod op Take me to Sweden. In afwachting van die artikels, deel ik graag nog eens een plogje (picture logging) van mijn reis door Zweden waarbij Inlandsbanan centraal staat.
Summer in the city
Hoewel de zon in Stockholm wel nog een paar uurtjes ondergaat wordt het nooit echt helemaal donker. De Zweden profiteren dan ook graag van de lange zomerse avonden. Toen ik in Stockholm voor een avondloopje rond Riddarfjärden ging, passeerde ik dan ook heel wat Stockholmers die in Rålambshovsparken (door de locals ook wel Rålis genoemd) aan het grillen (BBQ’en) waren. Het leek één groot feest! Ook alle terrasjes (uteserveringen) zaten goed vol.
Inlandsbanan
Het scheelde niet veel of ik had de trein gemist! Inlandsbanan is een authentieke trein die tijdens de zomermaanden 1 keer per dag van Mora naar Östersund en vervolgens de dag erna van Östersund naar Gällivare in Lapland rijdt. Onderweg wordt gestopt voor fika, om te lunchen of om een museum te bezoeken. Soms wordt ook gestopt omdat er rendieren op de sporen staan. Je kan trouwens onderweg overal afstappen en de volgende dag (of later) weer verder reizen. Slow travel als het ware en een heel plezante manier om te reizen en andere mensen te leren kennen.
Icehotel 365
Na de reis met Inlandsbanan reisde ik nog verder naar het ijshotel. Ik was vrij onder de indruk van de art suites van het ijshotel. Dit jaar kan je voor het eerst ook in de zomer in het ijshotel slapen. In de lente halen ze grote ijsblokken uit de nabijgelegen rivier die ze de hele zomer in grote vriezers bewaren. Vanaf september beginnen de kunstenaars dan aan de ijskunstwerken. Het ijshotel werkt volledig op zonne-energie en hierdoor kunnen ze het hele jaar door open blijven.
Spoiler: hoe prachtig de kunstwerken en de art suites ook waren, overnachten in een ijshotel is wat overroepen. Ik ben blij dat ik het eens gedaan heb maar achteraf gezien is het veel te veel geld om in een stinkende slaapzak (die worden tussen de gasten dus niet gewassen – je krijgt wel een lakenzak om erin te doen) te slapen. Koud was het niet maar van zodra je je ogen sluit zie je de ijssculpturen niet meer dus ik zou zeker aanraden om het ijshotel te bezoeken maar van die overnachting ben ik niet helemaal overtuigd.
Kiruna
Kiruna spreekt tot de verbeelding. Het stadje wordt de komende jaren zo’n 4 km verhuisd door de intensieve mijnbouw. De werken zijn begonnen en zijn het gespreksonderwerp voor elke bezoeker in de stad. Ik had de indruk dat de bewoners zelf er nogal gelaten op reageren. Ofwel zijn ze de vele vragen van de toeristen al beu natuurlijk ;-)
Midzomer
De reden waarom ik net nu naar Zweden wou was omdat ik heel graag eens een echte midzomer wilde vieren. Stockholm loopt zowat leeg tijdens het midzomerweekend en dus had ik het zo gepland dat ik midzomer in Dalarna kon vieren. Uiteindelijk belandde ik in Mora waar ik samen met de locals en een paar verdwaalde toeristen de zon uitgebreid verwelkomde, de midzomerpaal hees en rond de paal zong over kikkers.
Middernachtzon
Boven de poolcirkel gaat de zon 6 weken lang niet onder. Helaas was het net bewolkt en zag ik de middernachtzon dus niet maar donker werd het dus ook niet. Ik wisselde hotels af met kamperen. Een oogmasker bleek in beide gevallen geen onmisbare luxe. De gordijnen van de hotels hielden het licht niet voldoende tegen en in mijn tent hoef ik er geen tekeningetje bij te maken hé.
(Wild)kamperen
Het oorspronkelijke plan was om 3 weken door Zweden te reizen en Inlandsbanan te combineren met wildkamperen. Te veel deadlines en te weinig vakantiedagen dwongen me om de reis in te korten. Kort maar krachtig. Best spannend allemaal: voor het eerst met de trekkingrugzak en met de tent op vakantie!
De Quickhiker tent van Quecha weegt amper 2 kg en kan je supersnel opzetten (filmpje volgt!). De tent afbreken is meestal moeilijker, vooral het terug opbergen in de draagtas maar met de Quickhiker ging dat eigenlijk vrij vlot. Met de rugzak had ik wat meer problemen. Ik had nochtans niet zoveel mee maar het was proppen om alles erin te krijgen en ik moest iets te veel zaken zoals de tent en het slaapmatje aan de buitenkant laten hangen. Ook het afstellen van de rugzak vroeg wat geduld en hoewel het tegen het einde van de reis beter ging was het toch nog niet helemaal zoals het moest. Over het slaapmatje ben ik vrij enthousiast: ik heb goed geslapen en het was makkelijk om het matje terug compact op te bergen.
Het moeilijkste aan heel dat wildkamperen was een goede plek zoeken. Een keertje liep ik zelfs zo lang te zoeken dat ik uiteindelijk toch maar op een gewone camping ging staan. In Zweden heb je het allemansrätt dat je toestaat om te wildkamperen als je maar bepaalde regels respecteert zoals uit het zicht van huizen, niet te lang op dezelfde plaats blijven staan, niets verstoren,… Een uitgebreidere blogpost over dat (wild)kamperen volgt zeker nog!
Disclaimer: ik mocht van Decathlon wat kampeermateriaal uittesten maar elke mening is de mijne.