Heel af en toe komt hier een duikgerelateerde artikel voorbij. Ik breng nu eenmaal een groot deel van mijn vrije tijd onderwater door. Voor de niet-duikers: misschien krijg je door het lezen van deze posts zin om zelf te beginnen duiken? Aarzel dan niet me te contacteren!
Toch geen duikkriebel? Don’t worry, het volgende artikel is weer eentje van boven water ;)

Tips voor droogpakduikers

Ik moet eerlijk bekennen, ik hou tijdens de winter meestal een winterstop. Ik blijf tussen november en maart een paar maand uit het water, op een enkele duik na. Tegen het prille voorjaar begint het dan echt te kriebelen om weer kopje onder te gaan.

Maar… ik ben een luxe duiker. Ik duik zowat het hele jaar door met droogpak. Dat is niet altijd zo geweest. De eerste vijf jaar of zo, dook ik altijd met een gewoon natpak. Tot ik overstag ging en een droogpak aanschafte. Ik zou niet meer zonder kunnen!

Is een droogpak echt warmer? Goh, onderwater hangt het vooral af van je onderkledij. Ik kocht een paar jaar geleden een onderpak van Fourth Element en kan dit alleen maar aanraden. Voorheen had ik gewoon een fleecebroek, een skipulli en een fleece trui onder mijn droogpak aan. Prima voor de zomermaanden maar als de watertemperatuur onder de 10 graden zakt, toch maar fris.

Wat voor mij het grote voordeel is: na de duik blaas je wat lucht in je droogpak en je warmt meteen weer op. Met een natpak zit de koude toch meer ‘in’ je lijf.

Tweede pluspunt: als je twee duiken op één dag doet, moet je voor de tweede duik niet opnieuw in dat koude natte pak. Omkleden met een droogpak is bovendien ook een stuk eenvoudiger.

Droogpak/natpak?

Er bestaan heel wat verschillende soorten droogpakken en natpakken. Het komt er op neer dat je met een natpak nat wordt en met een droogpak niet ;-)

Als je met een droogpak duikt, worden enkel je hoofd en je handen (als je niet met drooghandschoenen duikt) nat. Om je hals zit een rubberen of latex seal die voorkomt dat er water in je pak komt.

In het begin is het wel een beetje aanpassen. Met een droogpak duiken voelt toch wat anders dan duiken met een natpak. Zeker qua drijfvermogen. Een speciale droogpakopleiding of de eerste duiken met je droogpak doen met een buddy die veel ervaring heeft met droogpakduiken, is zeker aan te raden.

Soorten droogpakken

• Trilaminaat
• Neopreen
• Compressed neopreen
• Crushed neopreen
• …

Er bestaan heel wat verschillende soorten droogpakken en regelmatig komen nieuwe modellen op de markt met een innovatieve samenstelling. Een gespecialiseerde duikwinkel kan je hier best wegwijs in maken.

Elke soort heeft zijn eigen voor- en nadelen. Neopreenpakken scoren bijvoorbeeld prima op isolatie maar zitten vaak stroever en het materiaal is niet zo sterk. Ik vind deze droogpakken geen aanrader voor duikers die in Zeeland (oesters) of op wrakken (scherpe randen) willen duiken. Bovendien droogt dit materiaal erg traag en je hebt veel lood nodig.

De compressed en crushed pakken lossen dit extra lood-probleem op en zijn ook een stuk beweeglijker. Ze zijn warmer dan de trilaminaatversies.

Zelf heb ik een droogpak in heavy duty cordura. Deze pakken isoleren niet maar met een goed onderpak los je dat makkelijk op. Heavy duty cordura pakken stretchen niet en zitten dus wat ruimer zodat je toch voldoende bewegingsvrijheid hebt. Het materiaal is sterk en droogt redelijk snel.

Enkele tips ivm onderhoud:

• Talk de seals na elke duikdag in met parfumvrije talk (te verkrijgen in de apotheek). Gebruik geen Zwitsal oid. De parfumpartikels kunnen het rubber aantasten. De talk beschermt de seals. Bovendien is het makkelijker om het pak aan te trekken als er talk aan de seals hangt.
• Eentje voor de dames (en heren) met lang haar: lang haar en een droogpak over je hoofd trekken, het kan bijzonder lastig zijn. Je haar samenbinden helpt al een beetje. Nog vlotter gaat het als je een douchemuts aantrekt. Beetje belachelijk zicht maar minder pijnlijk en minder kans op afgebroken haren. Een nylonkous lukt ook.
• Spoelen! Net als je andere duikmateriaal moet je je droogpak elke keer goed spoelen. Ook de binnenkant spoel ik af en toe eens, als er tussen de geplande duikuitstapjes tijd genoeg is om de binnenkant van het pak volledig te laten drogen. Ik haal het droogpak dan binnenste buiten en steek krantenpapier in de botjes. Let wel op als je dit met een neopreen droogpak wil doen. Deze zijn niet zo snel droog als de trilaminaat exemplaren.
• Ik hang mijn pak op aan de voeten. Daar zijn speciale kapstokken voor. Als je een gewone kapstok gebruikt, pas dan goed op dat je de nekseal niet kapot trekt.
• Rits smeren: ik zweer bij de Zip-Oil. Mijn buddy’s zijn meestal altijd verbaasd hoe vlot ze mijn droogpakrits open en toe krijgen.
• Opbergen: niet in de zon en niet vlakbij een verwarmingsbron, kwestie van de levensduur van je seals optimaal te houden.
• Opbergen in de draagtas? Rol je droogpak dan op. Begin bij de botjes en rol zo op naar de nekseal toe. Op deze manier kan je de armen mooi rond het pak leggen waardoor de rits niet geplooid kan worden.

Mijn gouden tip als je een droogpak wil aanschaffen? Laat één op maat maken. Zeker als je buiten de standaardmaten valt, of in mijn geval, je een heavy duty cordura droogpak verkiest wat ze in een vrouwenmodel gewoonweg niet maken.

Ben jij ook een droogpakduiker? Wat is jouw gouden tip?

Vorig weekend ging ik nog eens op duikweekend in Zeeland. Er was een tijd dat ik zowat elke week in Zeeland ging duiken. De laatste jaren ben ik wat minder actief maar als ik dan nog eens het water in geraak, geniet ik er des te meer van. Zeeland is een van mijn favoriete plekken om te duiken. Doordat het zicht soms beperkter is, kijk je anders naar het onderwaterleven. In tropisch water ‘zie je altijd alles’. In Zeeland kan ik oprecht blij zijn als ik een botervisje spot. Begrijp me niet verkeerd: er is heel wat te zien! Je moet er soms alleen oog voor hebben. Het onderwaterleven bij ons (Noordzee, Oosterschelde, Grevelingenmeer,…) is trouwens kleurrijker dan je zou denken. Alleen heb je soms/meestal een duiklamp nodig om de kleuren te zien.

We doken vorig weekend bij Dreischor en bij Den Osse, in het Grevelingenmeer. De zichtbaarheid was goed. Zeker tijdens de eerste nachtduik. Ik hou wel van nachtduiken. Heel wat dieren gaan op jacht ipv zich te verschuilen in kleine gaatjes. Meestal spot je wel een wandelende kreeft of een paling die zijn schuilplaats verlaat. Een nachtduik is haast nog rustgevender dan een duik overdag.

Behalve tijdens de twee nachtduiken trok ik heel het duikweekend eigenlijk weinig tot geen foto’s. Meestal wil dat zeggen dat ik echt genoten heb. Het maakt ook wel dat de foto’s in dit artikel een beetje beperkt zijn. Zowel in kwaliteit als kwantiteit ;-) Ik blijf koppig verder oefenen met de GoPro.

Het onderwaterleven van Zeeland

Op de duikplek Den Osse zit al zo lang als ik me herinner een grote zeedahlia. Ik kan niet zeggen of het nog altijd dezelfde is maar de kans is wel groot. Een zeedahlia is een grote zee-anemoon. Een zeeanemoon is van dezelfde familie als de kwal. Eigenlijk kan je een zeeanemoon nog het best vergelijken met een kwal die omgekeerd vastzit op een rotsblok. Het is dus een diertje en geen bloem zoals sommigen soms denken.

Krabben zie je met hopen. Er zijn meer dan 20 verschillende soorten krabben en sommige lijken zodanig goed op elkaar dat ik ze maar moeilijk uit elkaar kan houden. De Noordzeekrab is toch iets uitzonderlijker. Niet alleen zie je die niet zo vaak in het Grevelingenmeer, je herkent de krab ook onmiddellijk aan zijn ovalen lichaam. Dit is de krab die ook in de echte krabsla terechtkomt.

Op deze foto zie je tussen de oesters nog een zee-anjelier. Ook dit is een soort zeeanemoon. Er net onder zie je nog een zakpijp. Dit zijn manteldieren die door de ene ‘buis’ het water binnenhalen en het gezuiverde water aan de andere kant weer naar buiten stuwen. Fascinerende diertjes!

Dat onderwaterleven zie ik voortaan nog net wat beter. Ik liet me overhalen tot een impulsaankoop. Mijn duikbril is ruim 8 jaar oud en sinds kort zat er een klein gaatje in de neus. Ik was al even aan het uitkijken naar een nieuwe duikbril maar geen enkel model zat even goed als mijn oude X-vision van Mares. Zelfs het nieuwe model van X-vision kon me niet bekoren. Tot ik de duurste bril van Tusa op mijn neus zette… Met speciale UV-glazen die bovendien reflectie zouden beperken. Omdat ik per se het kleur van op de display wou, kreeg ik een mooie korting en dus twijfelde ik niet lang. Ik heb er enkel nog maar de nachtduik mee gedaan dus kan er nog niet veel over zeggen. Een uitgebreidere review volgt nog wel eens.

Leuke adresjes in Zeeland

Na het duiken maken we tijd om onze logboeken in te vullen. We hebben zo onze vaste adresjes voor de après-dive. De Kabbelaar aan Scharendijke is zo eentje. Ook in Zierikzee en Goes heb ik wel een paar adresjes waar het gezellig zitten is. Op de terugweg, net over de Belgische grens, is ‘t Niveau in Watervliet onze favoriet. We zijn er ooit eens toevallig beland en zijn blijven komen. De wafels zijn er zo lekker dat sommigen er meteen 2 bestellen.
Als we op duikweekend zijn in Zeeland, kiezen we ‘s avonds meestal voor een BBQ op de camping. Een minstens even leuk alternatief is all you can eat in De Wok van Zeeland. Voor amper 23 euro schuif je aan het buffet aan, kies je zelf je gerecht voor de teppanyaki en is er ook nog eens een dessertbuffet. Mijn tip: hou een beetje plaats over voor een lekkere citroensorbet.

Op de camping

Geradbraakt. Dat was ik na een nachtje op een dun matrasje. Koud had ik het niet maar mijn rug vertelde me dat ik misschien wat oud aan het worden ben om langer dan 1 nacht achter elkaar in een tent te slapen. Over het sanitair van de camping kan ik kort zijn: perfect in orde. Alles wordt netjes onderhouden, het douchen is niet met muntjes en er zijn voldoende douches en toiletten. Camping De Bloemhoek in Kerkwerve is een kleine camping met vooral vaste stacaravans maar er is ook plaats om je tent te plaatsen. Wie wil kan er ook een caravan huren.

Zeelandbrug

De Zeelandbrug is onlosmakelijk verbonden met de vele duikdagen die ik al in Zeeland doorbracht. Onder de Zeelandbrug, tussen en rond de pijlers kan je namelijk ook duiken. Bovendien rij je sowieso over de brug (tenzij je in Goes of Wemeldinge gaat duiken). Als de bootjes door moeten, sta je voor een open brug. Eigenlijk is dat wel een leuk moment: motor even afleggen, uitstappen en naar de bootjes kijken.

Toen ik pas dook, was de Westerscheldetunnel er nog niet en moest je je haasten om de overzetboot te nemen. Dat was ergens ook wel een leuk rustmoment in de terugrit. Nu, de Westerscheldetunnel is ook een belevenis. Gegarandeerd liggen ze op de achterbank te slapen tegen dat je weer uit de tunnel rijdt ;-)