Ben je op zoek naar witte stranden en een azuurblauwe zee, dan hoef je niet altijd naar het Caraïbisch gebied af te reizen. Het eiland Formentera staat al een tijdje op mijn bucket list. De turquoise kleur doet me wegdromen. Nee, ik ben er nog niet geweest maar ik wou je deze prachtige persfoto’s niet onthouden.
Met een oppervlakte van zo’n 83km² mag het eiland Formentera ten zuiden van Ibiza met recht klein worden genoemd, het heeft wel een groots aanbod aan turkoois water en paradijselijke stranden. Dit is te danken aan het ‘posidonia oceanica’ verschijnsel – een haag van lange zeegrasplanten rondom het eiland die het water filteren en het deze mooie turquoise kleur geeft. De 69 km lange kustlijn telt tientallen baaien en kleine en lange zandstranden en de vele houten vlonderpaden maken toegang tot het strand vaak makkelijk. In tegenstelling tot Ibiza vind je hier geen hoogbouw, is er nauwelijks een partyscene en bijzonder – jet ski’s zijn er nergens te huur. Meer informatie over stranden, een overzichtskaart van de stranden en een Engelstalige Beach Guide vind je op www.formentera.es/nl.
Diepzeeduiken
Een van de redenen waarom Formentera op mijn verlanglijstje staat is, naast de prachtige stranden, de onderwaterwereld. Als fervent duikster spreekt dat me natuurlijk aan. Er zijn maar liefst 4 duikclubs op het kleine eiland dus als ik ga, mag mijn duikuitrusting zeker mee. Als iemand tips heeft, laat maar komen!
De mooiste stranden van Formentera
Playa de Ses Illetas Gross modo wordt dit als het mooiste strand van Formentera bestempeld. Het ligt op het Es Trucadors schiereiland in het uiterste noorden en staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het is een lang en smal zandstrand en er zijn verschillende restaurants. Kom je te voet of op de fiets dan is de toegang gratis, kom je met de auto of scooter dan betaal je een toegangsprijs.
Llevant Dit strand ligt ten noorden van Ses Illetas en heeft een lengte van zo’n 1400 meter. Er is hier geen bebouwing – enkel een houten beach bar – en is een geliefde plek voor rustzoekers. Omdat er langs deze kust iets meer wind waait, is het populair bij surfers.
Migjorn Met een lengte van 5km is dit het langste strand op Formentera, het ligt aan de zuidkust en biedt een mix van rustige baaitjes en rotsachtige delen die ieder een eigen naam hebben. Je vindt hier leuke restaurants en beach bars, waaronder Sol Y Luna restaurant, Blue Bar en Beach Club 10.7
Cala Saona Dit is een van de weinige stranden aan de rotsachtige westkust van het eiland maar bij de eilanders een van de populairste. Een klein maar breed strand en een van de beste locaties om Ibiza én een zonsondergang te zien. Op 10 minuten lopen vind je de mooie kliffen van Punta Pedrera en Punta Rasa.
Cavall d’en Borras Dit strand ligt op 2km lopen ten noordwesten van de haven van Formentera en is rustiger dan het nabij gelegen Ses Illetes. Het water is hier ondiep en je ziet velden met het Posidonia zeegras.
Es Pujols en Sa Roqueta Dit strand met kraakhelder water ligt naast het plaatsje Es Pujols, een populaire badplaats. Het strand heeft een lengte van bijna 700 meter en is 25 meter breed. Langs de boulevard volop keuze aan barretjes en restaurants. Ook aanbevolen voor windsurfliefhebbers. Iets verder naar het noorden ligt het rustige playa Sa Roqueta.
Gemiddelde temperatuur Formentera maakt onderdeel uit van de Spaanse Balearen eilandengroep en ligt in de Middellandse Zee op zo’n 24 km ten zuiden van Ibiza. Temperatuur tussen mei en oktober varieert van 22 tot 28 graden. Ook de wintermaanden zijn aangenaam met gemiddeld 5 uur zon per dag. Het eiland heeft geen eigen luchthaven, het is te bereiken via Ibiza met een boottocht van 30 minuten. Deze bootverbinding gaat ongeveer 20x per dag.
Vol inspiratie en gedreven om iets met die inspiratie te doen. Zo kwam ik terug uit Lanzarote. Team Belgium was er de voorbije week op multidisciplinaire voorbereidingsstage in Club La Santa en ik mocht, net als bij de Europese Spelen, mee als reporter voor BOIC-partner AG Insurance.
Samen met een Franstalige collega interviewde ik een aantal atleten. In afwachting van de filmpjes, geef ik je vandaag alvast een blik achter de schermen van de stageweek op Lanzarote.
Toppers Eline Berings en Axelle Dauwens maakten ook even tijd voor onze ploeg.
La Santa
Club La Santa is een volledig uitgerust sporthotel. Heel wat internationale atleten (waaronder dus ook Team Belgium) komen hier op stage. La Santa is ook bij heel wat sportievelingen een populaire bestemming. Sport is hier een way of life.
In La Santa kan je zo’n 30 sporten beoefenen. Ik beperkte me tot padel (lees hier meer over deze toffe sport!), zwemmen en lopen. En ohja, aerial yoga (zie foto). La Santa telt maar liefst 3 Olympische zwembaden en een zwembad for fun, 8 tennisvelden, 3 padel courts, een uitgebreide fitnesszaal, heel wat zalen voor groepslessen,… Enfin te veel om op te sommen.
Ze zijn momenteel volop aan het bijbouwen in Club La Santa. Ik was echt fan van onze suite: een strak Deens design en een mooi zicht op het water. Ja, ik had gerust wat langer willen blijven. Meer zelfs, ik zou in die appartementen kunnen wonen!
Teambuilding
Naast de specifieke trainingen stonden ook wat teambuilding-activiteiten op het programma. Zo’n stageweek is het perfecte moment om wat atleten uit andere disciplines te leren kennen en ook de kneepjes van die andere sporten onder de knie te krijgen. Charline Van Snick die gaat squashen, Kevin en Jonathan Borlée die kiezen voor een partijtje foot-volley tegen Nikiforov, het kan hier allemaal. Zelfs de CEO van het BOIC Philippe Vander Putten waagde zich aan een spelletje padel tegen Maxime Mottet.
Training
Uiteraard werkten de atleten ook braaf hun trainingsschema af. Tuurlijk weet je wel dat die atleten daar keihard voor moeten werken en daar ettelijke uren per dag mee bezig zijn. Maar het dan live zien is toch nog iets anders. Zo herinner ik me nog de circuittraining van de judoka’s: zotjes! Ook de sessie van zeiler Wannes Van Laer in het fitnesscenter bleef me bij. Jawadde, dat was een pittige oefening. Ik had die wel eens zonder T-shirt willen zien ;-) Hashtag sixpack. Ja, La Santa was een aangename plek om te vertoeven vorige week.
Het was enorm inspirerend om de atleten hard te zien werken. Zien sporten geeft goesting om zelf ook te sporten. Ik zette met plezier de wekker wat vroeger om ook even sportief te doen. ’s Middags aan het buffet liet ik de sausjes en zelfs de desserts liggen en koos ik voor zo gezond mogelijk. Meestal toch ;-) Dat wordt mijn persoonlijke Road to Rio: de weg naar een gezondere en sportievere levensstijl want het liep hier de voorbije maanden weer de spuigaten uit…
Ook de Belgische Paralympiërs waren aanwezig op Lanzarote. Stuk voor stuk bewonderenswaardige atleten die helemaal voor hun sport leven. Ook van hen namen we leuke interviews af: van wielrenners Kris Bosmans en Diederick Schelfout, van zwemmer Sven Decaesstecker en van loper Kevin De Loght. Van die laatste zal ik de leuke anekdote over het raketje aan zijn halsketting niet gauw vergeten.
Road to Rio
Het gebeurt niet elke dag dat je met een top dj aan het ontbijt zit. Alleen had ik dat pas door toen we moesten beginnen filmen en ik door had wie ik moest interviewen. Sympathieke gast trouwens, Netsky. Hij dolde ook wat met de atleten en probeerde enkele sporten uit.
Zo ging Netsky zwemmen met Lander Hendrickx, Louis Croenen, Emmanuel Van Luchene en Jasper Aerents (zie foto boven). Judoka Charline Van Snick mocht Netsky vloeren en uiteraard mocht ook de omgekeerde move niet ontbreken!
Hordeloopster Axelle Dauwens toonde Netsky dan weer hoe hoog de horden voor de mannen eigenlijk zijn (110 cm) en ze deden samen enkele opwarmingsoefeningen.
Wat is de link tussen Netsky en Team Belgium? De campagne Road to Rio! Want naast graffiti-artist Mister Mong kon het BOIC ook rekenen op de medewerking van Netsky en zijn bekende hit Rio. Het liedje lijkt er wel voor geschreven!
De atleten zijn al volop bezig met hun voorbereidingen voor de Olympische Spelen maar de weg naar Rio is nog lang. Omdat wij allemaal Team Belgium zijn, rekenen het BOIC en de atleten op onze steun. Nu en tijdens de Olympische Spelen in augustus. Met deze video kan het niet missen:
Een aantal atleten keerden samen met ons terug naar huis. De anderen blijven nog wat langer op Lanzarote. Volg hen via #lanzarote2rio op Instragram, Twitter en Facebook!
Je maakt als (reis)blogger soms gekke dingen mee. Voor een dagje naar Ibiza met 188 andere bloggers, journalisten en winnaars van de Corendon-wedstrijd, het moet zowat één van de zotste dingen zijn die ik al deed. Tuurlijk is één dag op Ibiza veel te kort maar het was een leuke eerste kennismaking die doet verlangen naar meer.
Vlucht naar Ibiza
Ibiza, hoe geraak je daar? Vanaf mei (en tot oktober) 2016 vliegt Corendon twee keer per week (op woensdag en zondag) rechtstreeks van Brussels Aiport naar Ibiza-Stad. In 2,5 uur sta je op het zonnige Spaanse eiland en kan je vakantie echt beginnen. Ook wie naar Formentera wil, vliegt op Ibiza en neemt van hier een overzetboot.
Een bus brengt je voor 4,50 euro van de luchthaven naar Ibiza-Stad. De bus rijdt afhankelijk van het seizoen om de 15, 20 of 30 minuten. Voor wie een pakketreis bij Corendon boekt, zijn de transfers inbegrepen.
Party party
Party hardy, uiteraard is Ibiza hét feesteiland bij uitstek. De vijf grootste discotheken van het eiland pakken elke dag uit met ’s werelds beste dj’s. Elk uur van de dag kan je ergens op een party terecht. Ibiza kan ook uitpakken met de grootste discotheek ter wereld: Privilege heeft een capaciteit van maar liefst 14.000 feestvierders. Je betaalt er ongeveer 15 euro voor een drankje en de inkom bedraagt, afhankelijk van de dj, minstens 70 euro. En dan zijn er natuurlijk nog Pacha, Amnesia en Ushuaia,… om er maar een paar te noemen.
In Pacha en Ushuaia is David Guetta één van de vaste dj’s. Hij draait er elke week één avond. Hij vliegt dan even op en af met zijn privéjet en strijkt per performance zo’n 400.000 euro op. Niet slecht om wat plaatjes te draaien :)
Impressionant allemaal maar wie me kent weet dat ik geen fervente discotheekganger ben. Hoe wist het eiland me dan toch te verleiden?
Meer dan een party island
Ibiza is zoveel meer dan een party island! Ik was verrast door het vele groen op het eiland, door de verhalen die in Ibiza-Stad en de rest van het eiland te vinden zijn én door de lekkerste cheese cake ever in een rustig baaitje met heerlijk uitzicht.
Toerisme op Ibiza is een relatief jong fenomeen. Het begon in de jaren ’70 met de hippies die naar het eiland trokken. Vandaag trekt het eiland een unieke mengelmoes van beroemdheden, party people en jonge gezinnen. Iedereen is welkom!
Nu, dat is relatief in de haven want een plekje in de haven kost zo’n 300 euro per dag. Per meter boot. Als je weet dat er enkele jachten van enkele tientallen meter lagen, mag duidelijk zijn dat dit niet voor iedereens portemonnee is. De eetgelegenheden, terrasjes en shops op Ibiza waren trouwens niet abnormaal duur. Ik kocht bv een paar Havaianas voor nog geen 30 euro. En uiteraard is iedereen welkom in de haven om bootjes te kijken!
Beroemdheden kunnen op Ibiza ongestoord van hun vakantie genieten want (op een enkele uitzondering) is er van paparazzi op Ibiza geen sprake. Sterren worden er gewoon gerust gelaten. Dus je weet hoe je je best kan gedragen als je op een terrasje plots naast je idool zit!
Hoewel het in de voormiddag wat bewolkt was en we zelfs heel even wat regen hadden, was de temperatuur eind oktober nog steeds een stuk in de 20 graden. In de namiddag piepte de zon er zelfs door. Echt enkel boven het eiland! Tijdens de zomermaanden kan je op gemiddeld 10 uur zon per dag rekenen.
Dalt Vila, de oude stad
Ibiza is geen onderdeel van Catalonië en toch is het Catalaans (en niet het Castiliaans of het Spaans) de officiële taal. Heel wat opschriften en plaatsnamen zijn dus in het Catalaans. Het woord Ibiza zal je er zo goed als nergens vinden. De officiële naam van het eiland is Eivissa. Het eiland is pas in 650 voor Christus ontdekt door de Feniciërs en toen waren er op het eiland nog geen slangen te vinden. De naam Eivissa komt van de beschermgod tegen giftige dieren. Ook nu nog is de kans heel klein dat je een slang tegenkomt.
Gekko’s zie je er des te meer. Er zijn maar liefst 178 soorten planten, 210 vogelsoorten en 220 soorten van onderwaterleven op Ibiza te vinden! Ook de met uitsterven bedreigde monniksrob zou hier gespot zijn. Het is een erg groen eiland. Verrassend, aangezien het weinig regent op Ibiza. Maar, mocht je je dit afvragen, dit zou met de hogere luchtvochtigheid te maken hebben.
We namen 198 trappen naar de oude stad. Neen, ik heb ze niet nageteld, daarvoor was ik net iets te veel buiten adem ;-) De inspanning werd beloond met een mooi uitzicht. Aan de ene kant keek je uit over Ibiza-Stad, aan de andere kant zag je de befaamde jachthaven.
We keken ook uit op het oude huis van de bisschop (het oranjerode huis op de foto). Daarnaast heb je een zogenaamde parador. Dat is een oud huis dat ze 50/50 met privé-investeerders en overheidsgeld opknappen om er een hotel in onder te brengen. De muren van Dalt Vila dateren van rond de zestiende eeuw. Het bouwen van deze muren duurde 30 jaar. De ommuurde vesting van Ibiza is sinds 1999 erkend als Unesco World Heritage Site.
Must do: verdwalen in de straatjes van de Oude Stad en een terrasje doen met zicht op de jachthaven.
Restauranttip: het tapasrestaurantje in Carrer del lisbe Torres Mayons vlakbij de hoofdpoort van de stad zou sublieme gerechtjes serveren en dit aan heel betaalbare prijzen. Zeg dat Jo het gezegd heeft!
Piraten
Ibiza is de enige plek ter wereld waar je officieel piraat kan worden! Het eiland lag langs de vroegere Indische handelsroute en de universiteit van Ibiza was een trefpunt voor piraten. Om de schepen te repareren had je namelijk hout nodig en dit hout gingen ze ‘als piraat’ halen in Afrika. In Ibiza kon je op het stadhuis aanvragen om ‘piraat’ te worden. Ik kan je gerust stellen, wij hebben geen piraten gezien op Ibiza ;-)
Van hout gesproken: er is geen Ikea op Ibiza maar er is wel een afhaalpunt voor wie een online bestelling plaatste.
Nationaal park Ses Salinas
Ses Salinas. De naam zegt het al een beetje. Hier, rond de zoutmeren, winnen ze het befaamde zout van Ibiza. Twee keer per jaar is er een zoutoogst. Die zoutvlaktes lijken wel zilver, als de zon erop schijnt! Er was ook nog tijd voor een stop aan het strand. Het water was nog heerlijk warm!
Van Ses Salinas ging het naar Es Cubells waar we een prachtig zicht hadden op Es Vedrà (381 meter hoog). Es Vèdra is iets speciaals. Na de Noord- en Zuidpool is deze rots het derde meest magnetische punt ter wereld. Heel wat mensen geven aan dat ze op dit punt iets speciaals voelen. Ik voelde alleen maar ‘pas op dat je niet te ver stapt als je een foto wil nemen of je ligt daar beneden’.
Tip: Es Vèdra zou dé magische topspot zijn om naar de zonsondergang te kijken.
Beachbars
Lunchen deden we in Babylon Beach. Dit is echt een adresje om te onthouden. Voor het uitzicht alleen al. Maar ook omdat het heel tof ingericht is en de bediening misschien wat chaotisch maar vooral heel vriendelijk. Naast het prachtige uitzicht is de cheesecake-crumble die ik hier at absoluut één van de troeven van deze cantina. Zowel de hamburgers als de visgerechten werden goed gesmaakt. Alleen de vissoep die ik gekozen had, bleek een kleine tegenvaller. Volgende keer dus iets anders bestellen ;-)
Party people zakken af naar één van deze beachbars (met dank aan Ibiza lover Jochem voor de tips!):
Zoo Project: voormalige dierentuin die regelmatig een feestje geeft met alles erop en eraan. Leuk detail: de meeste feestgangers komen verkleed als dier!
Bora Bora: leuke strandbar waar ze om 16u de volumeknop opendraaien en het feestje starten. De drank is best prijzig maar je kan bv ook drankjes in de nabijgelegen supermarkt kopen.
Es Paradis in San Antonio: twee keer per week zetten ze deze plek helemaal onder water voor een waterfeestje! Only in Ibiza…
Hard Rock Hotel
We sloten de dag af in het eerste Hard Rock hotel van Europa. En wat voor een hotel. Stiekem hoopte ik dat we het vliegtuig zouden missen en we een nachtje in het Hard Rock Hotel konden blijven. Een badkamer met zeezicht… Een droom!
Op de een of andere manier kom ik de afgelopen jaren regelmatig in de Costa Brava terecht: duiken in Cala Joncols, duiken rond de Medas-eilanden, citytripje Barcelona,… I like it a lot!
De Costa Brava is dus geen onbekende voor me. Onlangs mocht ik er, op uitnodiging van de toeristische dienst, een paar daagjes naartoe. Zo een paar dagen onder de Spaanse zon, in uiterst aangenaam gezelschap, het doet wat met een mens. En ik wil je er graag wat van laten mee genieten. Vorige week kreeg je al een tipje van de sluier, deze week krijg je een reisverslag van de andere dagen en activiteiten.
Medes
De Medes-eilanden liggen vlak voor de kust van Estartit. Ik was er twee jaar terug al met de duikvrienden. Ik ken het kuststadje dus een beetje. Het was een leuk weerzien. We passeerden de befaamde Tex-Mex waar de ribbetjes volgens de duikvrienden top-of-the-bill zijn.
Deze keer ging ik niet duiken maar snorkelen met Medaqua. En ook niet met droogpak maar gewoon in een natpak. Omdat ik met enkel handbagage reisde, had ik zo weinig mogelijk mee genomen. Dus ook niet mijn eigen duikbril. Note to self: neem volgende keer wél je duiksokjes mee als je weet dat je gaat snorkelen!
Het was een plezant weerzien met Nicholas. Vorig jaar belandde ik met Nicholas al bij de kerstman, na een congres voor destinatie marketeers. Het is echt grappig, we komen elkaar letterlijk over de hele wereld tegen en toevallig beleven we dan elke keer unieke avonturen. Deze keer dus op avontuur in de Costa Brava.
Het water was aan de frisse kant. Ok, eerlijk: het water was koud! Na een paar minuutjes bewegen warmde ik wat op. Zonder loodgordel en met een duikpak van 7mm was het niet eenvoudig om naar de bodem te duiken. Jammer dat ik toen nog geen GoPro had want dan had ik jullie het mooie onderwaterleven ook kunnen tonen.
Het hoogtepunt van deze snorkelactiviteit was absoluut de ontmoeting met de maanvis! Deze mola mola kan tot 2,5 meter hoog worden. In het voorjaar kan je ze langs de Spaanse kust zien. Het was de derde keer dat ik in deze periode ging duiken in de Costa Brava maar het was de eerste keer dat ik het geluk had deze mythische vis te zien. Hoera! Ja, ik was heel enthousiast toen we meerdere maanvissen spotten. De andere bloggers stonden erbij en keken ernaar ;-)
Historische stadjes
Bellcaire d’Empordà
Er zijn niet veel gidsen zoals Nick. Deze Britse Spanjaard vertelt op zo’n enthousiaste en gepassioneerde manier over de streek, dat iedereen echt aan zijn lippen hangt. Hij gidste ons rond in deze kerk en vertelde allerlei leuke anekdotes. We kropen ook onder de vloer van de kerk. Daar zie je restanten van de vorige kerk. Dit kerkje staat wat schuin. Volgens Nick doen er verschillende theorieën de ronde. Eén ervan heeft met de richting van de zon te maken: men bouwde de kerk in de richting van de zon maar de zon verschuift natuurlijk in de loop van de dag.
We bezochten ook nog andere historische stadjes zoals Pals, Púbol en Monells. Onder de Spaanse zon was het heerlijk rondwandelen. De stadjes zijn stuk voor stuk mooi gerestaureerd. De huisjes zijn erg gewild door de nouveau riche en de prijzen swingen dan ook de pan uit.
Pals is vooral gekend van de arròs de Pals: de rijst van Pals. Dit is het hoofdingrediënt van de befaamde rijstschotels, het typische gerecht uit de Empordà.
Lokale specialiteiten
Het Museu de la Mediterrania bood ons een proeverij van lokale producten aan:
Botifarra dolça of zoete worst. Als niet-vleeseter sloeg ik dit over maar de anderen wisten me te vertellen dat het een verrassende maar lekkere smaak had. Deze worst maken ze al sinds de 14e eeuw op deze manier. Botifarra dolça eet je als aperitiefhapje, bij het hoofdgerecht of als dessert.
Brunyols de l’Empordà: een soort oliebollen die ze vooral rond Pasen klaarmaken.
Brood: diverse soorten zelfgebakken brood
Wijnen: heel veel wijn gedronken tijdens deze persreis! Wie me kent, weet dat dit absoluut niet mijn gewoonte is. Ik heb mijn hoeveelheid glazen wijn per jaar in elk geval verdubbeld tijdens deze paar dagen Costa Brava :-)
Bisbal d’Empordà
Er zijn een paar dingen die met stip op mijn bucket list staan. Haalbare dinges. Maar toch ook weer niet alledaags. Een keertje keihard tegen een golfballetje slaan was er zo eentje. Druiven stampen met mijn blote voeten staat daar ook bij. En pottenbakken ook. Al van toen ik nog de leeftijd had dat sinterklaas passeerde met cadeautjes was ik door het pottenbakken geïntrigeerd. Helaas vond zijn hulpsint zo’n plastieken pottenbakwiel geen goed idee. Dat er in het programma van deze trip pottery class stond, zorgde hier dus voor een vreugdesprongetje :-)
Escola de Ceràmica de la Bisbal
Na een rondleiding in deze pottenbakkerij mochten we zelf aan de slag. Eerst moet je een donut maken. Je houdt je vingers zo zodat, als het wiel draait, het blokje klei een donut wordt. Daarna moet je de klei de lucht in werken. Door een V-vorm te vormen met je vingers trek je de klei naar boven. Hier liep het meestal fout bij mij :) Je moet genoeg druk zetten om de klei uit te rekken maar als je te veel druk zet, breekt je creatie af. Niet simpel dus maar wel een hele leuke ervaring.
Museu Castell Gala Dali
Heel speciaal, dit museum in Pùbol! Dali was duidelijk een geval apart. In Cadaques wandelde ik nog tot aan zijn huis maar het was helaas gesloten. In Púbol kocht Dali een kasteel voor zijn vrouw Gala. Die twee hadden duidelijk een vreemde relatie. Dali moest een afspraak maken om zijn vrouw te komen bezoeken… Na haar dood verhuisde hij naar het kasteel, om dichter bij haar te zijn. Het was zijn wens om daar, bij haar, begraven te worden maar de politiek stak daar een stokje voor.
Tours & tickets
Overnachten
Meestal sliepen we in hotels. De laatste avond sliepen we in een dertiende eeuwse boerderij. Enkele jaren geleden renoveerden de eigenaars Joan en Marta dit pareltje en ze bieden er nu turisme rural aan. Hun 3 kindjes vinden het duidelijk leuk om regelmatig toeristen over de vloer te krijgen. In no time zat ik boekjes in het Catalaans voor te lezen aan hun 3-jarige dochter.
Marta en Joan hadden alles uit de kast gehaald om ons een grandioos diner aan te bieden. Op tafel stonden wat slaatjes, vers- en zelfgebakken brood en nog heel wat ander lekkers. We waren, na enkele dagen veel eten, blij dat het een ‘gewoon’ diner was. Maar dit bleek het voorgerecht te zijn! En toen was er nog een dessertbuffet! Ze werkten hiervoor samen met hun collega’s waar de andere helft van de groep sliep.
Met zicht op de zee en de Medes-eilanden was La Gaviota één van de culinaire toppers van deze reis.
Sa Gatonera
Van dit restaurant in Pals herinner ik me vooral nog de lekkere Sint-Jacobsnoten die ik er at. En het lekkere dessert: hazelnoot macaron met Ferrero Rocher-ijs. En het feit dat ik toen écht te veel gegeten had :)
Al sinds ik in Limburg voor het eerst met een elektrische fiets reed, ben ik fan! Thuis is het bijna altijd plat. Van zodra er een beetje heuvels zijn, moet ik een tandje bijsteken. Zeker in het Spaanse klimaat is het dus meegenomen als je een duwtje krijgt van een elektrische motor. Pas op, je moet nog altijd zelf trappen maar de motor zorgt ervoor dat je inspanningen beloond worden.
Ezelsfiets
Iets na tienen arriveerden we op een afgelegen boerderij in Gualta. Hier zouden ze ons op weg helpen met de elektrische fietsen. We kregen uitleg over de werking van de fietsen, kregen elk een trendy fietshelm en mochten ter plekke wat oefenen op het rijden met die elektrische fietsen.
De naam Burricleta hebben ze te danken aan de fietstassen die op de fietsen gemonteerd zijn. Deze zijn geïnspireerd op de tassen die ook aan ezels bevestigd worden.
Yakkay
We kregen elk ook een helm. Hilariteit alom: we kregen ook een haarnetje. Die Spanjaarden zijn best hygiënisch! Op vele andere activiteiten draag je gewoon een helm die al door tientallen anderen is gebruikt. Door het haarnetje blijft het hier dus veel hygiënischer. Iets wat dit meisje met een beetje smetvrees wel weet te appreciëren :-)
De fietshelmen zagen er ook nog eens heel trendy uit: over de helmen zit namelijk een hippe hoed. De groep bestond grotendeels uit dames. Ok, buiten Nicholas allemaal dames :-) En we deden dus ons best het hoofddeksel uit te kiezen dat best bij onze outfit paste.
Thuis zocht ik het merk van de fietshelmen even op. Het is het Deense merk Yakkay. Ik pinde het meteen op mijn wishlist-Pinterestbord.
Middeleeuwse stadjes
En toen waren we vertrokken: we fietsen langs Fontclara, Sant Feliu de Boada en Peratallada. We stopten af en toe om naar de gids te luisteren en, zo gaat dat als je met reisbloggers op pad bent, foto’s te nemen.
Het zonnetje scheen maar het was niet té warm. Echt vakantie!
Tours & tickets
Proeverij
Het hoogtepunt van deze fietstocht was de laatste stop: in een olijfboomgaard, zoals je ze in de films en boekjes ziet, stopten we voor een proeverij. Atelier Ocitania had, samen met chefkok Jordi van MAS LAZULI een tasting voorbereid met zelfgebakken brood en aioli op traditionele wijze bereid.
We hadden ondertussen reuzehonger en het brood smaakte hemels. Jordi vertelde dat door meer of minder water te gebruiken, je een volledig ander brood kan bekomen. Hij liet ons onder andere zelfgemaakt olijvenbrood, spinaziebrood, currybrood en brood met pompoenzaad proeven. Heerlijk! Mijn favoriet was het currybrood. Ik bakte al eens zelf brood en ga er de volgende keer zeker eens wat curry aan toevoegen.
Als kers op de taart kregen we ook een demonstratie van hoe ze aioli op traditionele wijze maken. Hier volgt het recept:
Recept aioli
Nodig: 4 gepelde teentjes look, een beetje zout, vers citroensap en Empordà extra-vierge olijfolie.
Doe de look in een pot, samen met het zout. Gebruik een vijzel en plet de lookteentjes tot een smeuïge pasta. Voeg het citroensap toe. En dan, druppel per druppel, voeg je de olijfolie toe terwijl je verder blijft pletten met de vijzel. Blijf verder doen tot je iets bekomt wat lijkt op dikke mayonaise. Het duurt zo’n 20 minuten eer de aioli klaar is.
Als afsluiter nog dit: aan alle details was gedacht! Er stond een mandje klaar met spullen om ons even op te frissen.
Flashback naar het begin van dit millennium: als jeugdleidster trok ik met een bende tieners naar Lloret de Mar. Ik linkte het Spaanse kuststadje dus vooral aan het feestgedruis en dacht niet er nog een tweede keer te komen. Maar Lloret heeft meer te bieden! Met deze zeven tips, leer je een heel ander Lloret de Mar kennen:
7x een ander Lloret de Mar
1. De Tuinen van Santa Clotilde
Een rustig park met zicht op zee én met zeemeerminnen in het park, me like! Heerlijk om in deze Renaissance-tuinen wat te verdwalen, een boekje te lezen en gewoon te genieten. De toegangsprijs was 5 euro (2015).
Aan de inkom staat een drankfontein. Na een wandeling van een uurtje in de volle zon was dat fonteintje welgekomen om mijn drinkbus bij te vullen. Een bar of restaurant was in deze buurt namelijk niet direct te vinden.
Tip: Koop een Lloret Card. Met een Lloret Card bezoek je 5 musea gratis. Bovendien krijg je op een 30-tal andere plaatsen korting. De Lloret Card kost 10 euro (2015)
2. Een wandeling naar de stranden van Fenals
Een wandeling van een halfuurtje en je komt in een andere wereld terecht: zo hard Lloret feest schreeuwt, zo rustig is Fenals. Een verademing! Ook aan de andere kant van Lloret kan je een wandelpad volgen langs de kust. Hoewel het pad goed onderhouden is, zou ik hoge hakken afraden maar. Speciale wandelschoenen zijn niet nodig.
Je passeert de stranden van Fenals trouwens als je naar de tuinen van Santa Clotilde stapt.
3. Castell de Sant Joan
Ok, ik was nogal teleurgesteld toen ik achteraf hoorde dat het niet authentiek is maar om een reconstructie gaat. Desalniettemin, een plaats in deze top 7 waard. De ruïnes rondom zijn wel echt en het uitzicht vanop de toren maakt veel goed. Met de Lloret Card is de toegang trouwens inbegrepen. Anders betaal je 3 euro (2015).
4. Snorkelen
Zowel aan de linker- als rechterkant van het strand van Lloret de Mar vind je een paar rotsen waar je tussen kan snorkelen. Verwacht geen Cousteau-documentaire maar als je goed kijkt, ontdek je vast onderwaterbeestjes. Een lycra-shirtje om je zowel tegen de koude als tegen de zon te beschermen is geen overbodige luxe. Verder opletten voor de vishaken van de plaatselijke vissers.
5. Museu del Mar
Lloret de Mar heeft meer geschiedenis dan de feestvierende jeugd ooit kan vermoeden. Het was onder andere vanuit Lloret de Mar dat ze vertrokken met de handelschepen om hun geluk te beproeven aan de andere kant van de oceaan. Eens ze in Cuba carrière gemaakt hadden, keerden ze terug naar Lloret en lieten prachtige huizen bouwen. Het is in één van die huizen van de Americanos dat het Museu del Mar is ondergebracht. Het maritieme museum (ook inbegrepen in de Lloret Card) vertelt de geschiedenis van Lloret de Mar, het verhaal van de handelsreizigers en de Americanos. Een aanrader!
Tip! Bezoek Museu del Mar aan het begin van je vakantie in Lloret de Mar. Je zal meteen een heel ander beeld hebben van het kuststadje!
6. Boottochtje langs de Costa Brava
In Lloret de Mar en omgeving vind je heel wat tour operators die je voor een tochtje langs de kust meenemen. Leuk zonder meer.
7. Ik ga op reis en ik neem mee… oordopjes
Nummer 7 had ook de typische kerk van Lloret de Mar kunnen zijn. Maar ik koos uiteindelijk voor een praktische tip die je vakantie goed kan maken. Want een goede nachtrust is alles, toch?
Nog een extra tip ivm het boeken van je hotel. Kies een hotel weg van de uitgaansbuurt! Kies je toch voor een hotel in het bruisende stadscentrum? Neem dan zeker oordopjes mee! De staff in mijn hotel was supervriendelijk maar de muren waren absoluut niet geluidsdempend. Ik kon de gesprekken bij de buren bijna letterlijk volgen… Ook het lawaai van de feestvierende jeugd was te horen tot in mijn kamer op de vijfde verdieping. Lang leve oordopjes dus!
Nog een bonustip: vermijd de vele rommelwinkeltjes met namaakgoederen en prulsouvenirs. Een Gucci-handtas voor 15 euro? Geloof me, dat kan geen echte Gucci zijn!
Welk beeld heb jij van Lloret de Mar? Wat zijn jouw aanraders voor een ander Lloret de Mar?
Gegarandeerd de beste prijs en je vermijdt de wachtrijen.
Affiliate
Deze site maakt gebruik van cookies. Als je deze site gebruikt, ga je hiermee akkoord. OKRejectMeer info
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
