Vorig jaar vond ik de Antwerp Urban Trail zo leuk dat ik dit jaar gewoon weer moest meedoen. Ik keek echt uit naar de editie van 2016. Het parcours van Antwerp Urban Trail 2016 liep door het Sportpaleis, een ziekenhuis, een zwembad, de pre-metrotunnel die er vorig jaar ook bij zat, het stadhuis, Huis Happaert, de botanische tuinen, het stadspark en dan vergeet ik nog heel wat plekken.
De voorbereiding voor de Urban trail
Eigenlijk was er niet zo veel voorbereiding. Na de 10 Miles had ik vooral onthouden dat het fun moet zijn. Mijn loopbuddy en ik planden de voorbije maanden regelmatig een intervaltraining in en we waagden ons ook aan een paar 10 km en meer lopen. Dat was voor mij al even geleden. Regelmatig gaan trainen maar zonder druk, dat was de voorbereiding.
Begin vorige week legde ik mijn loopoutfit voor vandaag al klaar. Zo enthousiast was ik dus :) En dan kwam donderdagavond. En eigenlijk vooral donderdagnacht. Ik voelde (weeral) een verkoudheid opkomen. Vrijdagochtend voelde ik me zo belabberd dat ik alle plannen voor vrijdag annuleerde en na een bezoek aan de apotheek meedeed aan de nationale pyjamadag. Lang leve Netflix trouwens!
Lopen als je ziek bent?
Lang verhaal kort: vrijdag en zaterdag kwam ik amper mijn zetel uit. En dan toch gaan lopen vandaag? Tja, ik las ergens dat, zolang je ziek ben ‘boven je hals’ er geen probleem is om te sporten. Onder je hals en bij koorts ziek je beter eerst uit. Ik had vooral last van een vervelende verstopte neus en af en toe wat keelpijn. Optimaal was het dus niet maar lopen zou moeten lukken.
Antwerp Urban Trail 2016
Bij de 10 Miles leerde ik al dat traag starten van goudwaarde is. Toch liet ik me opnieuw door de massa meeslepen. ’t Is te zeggen: het tempo dat we liepen zou ik normaal gezien goed moeten kunnen volhouden. Na amper twee kilometer voelde ik al dat ik me aan het vergalopperen was. Ik beet op mijn tanden.
Door het Sportpaleis lopen en zelf eens ‘Hallo Sportpaleis’ kunnen roepen was veruit het meest memorabele moment voor mij uit deze Antwerp Urban Trail 2016. Na de passage in het Sportpaleis ging het snel achteruit voor mij. Ik was duidelijk nog ziekjes. Door het warme zwembad lopen was de druppel.
Gelukkig was er wat verderop al de eerste bevoorrading. Ideaal om wat te recupereren want daar kwam de pre-metrotunnel al aan. De combinatie van waarschijnlijk wat minder zuurstof, iets te enthousiast door de tunnel te lopen en de trappen op het einde zorgden ervoor dat ik even zwarte vlekken zag.
Het was een tiental minuten aanschuiven om weer uit de tunnel te geraken en ik begon me af te vragen hoe het in zijn werk ging als ik zou stoppen. Gelukkig veranderde de moraal eens ik terug in de buitenlucht was. Ik was vastberaden om verder te lopen. Op mijn eigen rustige tempo. En misschien zelfs nog wat rustiger om genoeg reserve te hebben om de finish te bereiken. Ik moet toegeven: ik heb stukken moeten wandelen. Maar ik heb de 12,6 km wel uitgedaan.
Het was een zware loop. Heb mezelf verrast door vol te houden. Het was soms echt verstand op nul en voet voor voet. En misschien had ik beter niet gelopen. Maar ik ben blij dat ik het toch maar gedaan heb. Echt, die Urban Trail zijn de max! Over 2 weken loop ik mee in Gent. Dan hopelijk zonder een verkoudheid die stokken in de wielen komt steken.
Video
Omdat ik al een tijdje niks meer met die GoPro gedaan had, besloot ik de camera vandaag mee te nemen. Zo krijgen jullie ook een stukje van de Antwerp Urban Trail 2016 te zien. Check zeker het einde, aan de finish :-)
Wie van jullie loopt mee in Gent?
Leuk filmpje! Echt tof die Urban Trails. Ik had graag deelgenomen aan die in Gent maar de knie wil jammer genoeg nog altijd niet mee. :-( Volgend jaar dan maar. :-) Groetjes,
Ik heb hem ook gelopen. Die premetrotunnel vond ik maar niks. Twee jaar terug liep ik de 10 miles en in die tunnels daar had ik toen al zo veel zuurstoftekort, dat ik mij de avond en de dag erna echt ziek heb gevoeld. Ik heb toen besloten dat ik die liever niet meer loop. Twee maanden later liep ik de 20 van Brussel en daar zijn ook tunnels, maar achteraf voelde ik me wel oké. Maar die van Brussel zijn korter en meer open, waardoor je toch nog kan ademen. Die konijnenpijp in Antwerpen was toen echt de doodsteek denk ik. Maar om dus terug te komen op die premetrotunnel ik kreeg daar hetzelfde gevoel gelukkig was er nu nog een heel stuk in openlucht achter en voelde ik me na de trail wel goed. En de rest van het parcours was fantastisch. Die premetrotunnel hoeven ze er van mij volgend jaar wel niet meer in te steken!!!