“We zitten bij de bal.” Het is een veel gehoord zinnetje op het strand. Varianten met een huisje, een trein, een vis en een banaan zijn vast even populair. Ben ik er nog eentje vergeten? Het is een beeld dat je niet meer weg kan denken aan onze Belgische kust: de verdwaalpalen.
Net als de eerste strandcabines, kijken we uit naar het moment dat de verdwaalpaal er staat. Toch staan de palen sinds enkele jaren enkel nog in Middelkerke en Oostende. De andere kustgemeenten besloten dat die verdwaalpalen niet zo nuttig waren. Iets wat ik echt niet snap. Zelfs als volwassene zijn die verdwaalpalen een handig herkenningspunt. Kleine kindjes weten maar al te goed naar welk figuurtje ze moeten zoeken. Los daarvan horen die verdwaalpalen ondertussen al bij de kust net als strandbloemen en strandcabines.
Die armbandjes met het telefoonnummer van de ouders op zijn allemaal goed en wel maar het is toch slimmer om ook te voorkomen dat kinderen de weg op het strand kwijtraken? Hoe kunnen sommige gemeenten dan beslissen om die palen niet meer te zetten?! Hopelijk blijven ze in Oostende nog lang deel uitmaken van het strandbeeld. Los van mijn gevoel voor nostalgie, ken ik alvast heel wat kindjes die teleurgesteld zouden zijn als ‘hun figuurtje’ niet meer op het strand te zien zou zijn.
Deze column is gebaseerd op een eerder verschenen column in Deze Week, editie Middenkust. Meer columns van mijn hand lezen? Je kan de laatste columns online terugvinden.
Nog deze toevoeging: die armbandjes kunnen wat mij betreft een stuk milieuvriendelijker. Wie wat handig is, kan zelf een herbruikbaar bandje maken uit stof of zelfs leer. Je hebt gewoon een lapje stof en een stevige drukknoop nodig.
Geef een antwoord