Afbreken, elektriciteit en sanitair leggen, vloerverwarming installeren,… Vrouwen kunnen dat ook. Toegegeven, voor bepaalde klusjes roep ik de hulp van broer of schoonbroer in. Slijpen is zo eentje, zeker nadat ik bij een poging het toch zelf te doen, bijna mijn vingers kwijt was. Of zware en grote voorwerpen verplaatsen die je alleen niet kan opheffen. En ik ga ook niet zelf chappen, mijn gevel isoleren of een nieuw dak leggen. Daarvoor schakel ik professionals in. Ken je grenzen ;-)
Het gaat wellicht wat trager en met meer gevloek maar moeilijk gaat ook. En ik ben zeker niet de enige vrouw die alleen verbouwt. Ik heb veel bijgeleerd tijdens mijn eerste verbouwingen (toen was het enkel het gelijkvloers) en waar ik toen zei, “nooit meer”, durf ik dat nu niet zeggen. Ja, ik ga ongelooflijk blij zijn als het ooit in afwerkingsfase geraakt en nu wil ik nog niet zover denken maar ik zie me ooit nog wel opnieuw renoveren. ’t Zal dan wel een stuga in Zweden zijn, haha.

Enfin, deze inleiding ter zijde. Ik wou een paar anekdotes delen uit het verbouwproces.
Wanneer is je man thuis?
Sommige zaken laat ik door professionals doen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet meer weet of het een van de dakwerkers of een van de luchtgomfirma’s voor de hall was die, toen ik belde voor een afspraak voor een offerte, vroeg wanneer het paste dat hij zou langskomen. Ik hoorde hem aan de telefoon letterlijk zeggen: “Wanneer is je man thuis?”. Ahum, alsof een vrouw hem niet kon tonen/uitleggen wat er moest gebeuren?
Ik merkte wel vaker dat ze me als ‘bouwheer’ niet serieus namen. Ik heb best veel research gedaan. Soms had ik het gevoel dat ik meer wist dan de stielmannen. Ik herinner me een specifiek geval i.v.m. premies. Ik wist dat wat hij zei niet klopte maar hij bleef volhouden. Maar ook over technische oplossingen maakten ze me soms blaasjes wijs. Ja, ik kijk naar jou, meneer die de kelder waterdicht zou maken.
Voor de duidelijkheid, ze zijn niet allemaal zo. Er zijn er ook die meedenken, vakkundig advies geven en zeer goede service leveren. Ik zal de vakmannen die ik oprecht kan aanraden eens oplijsten in een later artikel, moest daar interesse voor zijn.
Telenet
Je moet weten, ik heb mijn kantoor al heel snel in het verbouwhuis gezet. Zo kon ik rustig en zonder afleiding werken. Bovendien leerde ik het huis en (het zicht op) de tuin zo beter kennen. Ik had dus nood aan snel internet. Na een paar weken via een 4G-hotspot liet ik Telenet komen. Het is een bel-étage en het internet moest op het eerste binnenkomen. Probleem: er was nog geen gat in de muur. Tja, dan kon de technieker niets doen en moest hij terugkomen. Er lag toen nog bijna niets van werkgerei in het huis. Een telefoontje naar mijn broer later stond die op de stoep met een boormachine. Maar hij had enkel een korte boor mee. Daar zou het niet mee lukken. En toen zei die technieker dat hij wel een boormachine met een lange boor had. Had hij dat meteen gezegd! Ik snap wel dat zij niet mogen boren maar dat hij aan een man wel zijn boor wou uitlenen maar niet aan mij kan er nog altijd niet in.
Over teflon en isolatieschuim
Sanitair leek op voorhand het moeilijkste. Ik had/heb vooral schrik om een knik te leggen in de leidingen. Dat is op een cruciale plaats ook gebeurd. Gelukkig dat ik twijfelde en de mantel op die plek weggenomen heb want het was erger dan ik dacht. Als dat in de chape verdwenen was, ging dat niet goedkomen. Maar op zich viel het sanitair wel mee.
Het moeilijkste, of waar ik het meest mee sukkel, blijkt teflon en isolatieschuim te zijn. Teflon had ik nog nooit echt gebruikt en ik twijfelde hoeveel er op moest. Zelfs na een paar keer bleef die onzekerheid. Daar hou ik dus nog even mijn hart voor vast. Hopelijk geen lekken! Gelukkig zijn al deze koppelingen gemakkelijk toegankelijk en kan ik het dus nog verbeteren indien nodig.

En dan isolatieschuim… Om de gaatjes in de vloer (van de leidingen) dicht te maken voor de chape kwam, spoot ik er isolatieschuim in. Kan het kleinste kind zou je denken. Waar ik de eerste keer niet bij stilstond: dat schuim zet uit. En veel. Je zou denken dat het de tweede keer dan beter gaat… Helaas, ik bleek weer teveel gespoten te hebben. Gelukkig kan je het teveel makkelijk wegsnijden.
Schilderen
Kom bij mij niet af dat je aan het verbouwen bent als je eigenlijk enkel aan het schilderen bent. Ja, schilderen kan ook vermoeiend zijn maar ’t is niet omdat je eens je wc geschilderd hebt, dat je weet hoe het is om te verbouwen. En dan heb je nog gradaties in het verbouwen. Ik kan je zeggen, mijn totaalrenovatie is pittig. De voldoening zal hopelijk groot zijn. Naast het fysieke werk is vooral alles regelen, opzoeken, dubbelchecken dat je niets vergeet en kiezen (van volgorde van werken tot vaklui en zelfs welke vloer je wil) stresserend en vermoeiend. Dat alleen doen is lastiger dan alleen elektriciteit leggen. Maar ik kom er wel! En dan ga ik ook eens puffen en zeggen hoe vermoeiend dat schilderen wel niet is ;-)