Een huis kopen is geen brood dat je koopt. Mijn eerste huis kocht ik na een zoektocht van 5 jaar. Deze keer had ik sneller iets gevonden maar het geluk stond niet aan mijn kant. Anderhalf jaar huizenjacht samengevat in 500 woorden.
Hét droomhuis
Toen mijn huis verkocht was maar ik nog niet direct iets anders op het oog had, zei de notarieel medewerkster me dat ik zeker ook eens op Biddit moest kijken. Naast 2dehands.be, zimmo.be en immoweb.be voegde ik dus ook biddit.be toe aan mijn lijstje met immosites om dagelijks te checken.
Niet veel later vond ik mijn droomhuis (niet op Biddit). We spreken november 2018. Na een tweede bezoek besloot ik een bod te doen. Bod niet aanvaard maar wel een mooi tegenbod. Daarop deed ik weer een tegenbod en een dag later kreeg ik de bevestiging dat mijn bod aanvaard was. Vreugdesprongen alom!
De ontgoocheling
Maar het liep mis. Er bleek nog een vruchtgebruiker van meer dan 100 jaar te zijn die weigerde te tekenen. Geen compromis, geen verkoop. Ik bleef hopen maar naarmate de tijd verstreek, verdween de hoop en de droom. Stilaan begon ik naar andere panden uit te kijken maar ik vergeleek telkens met mijn droomhuis. Wou ik nog meeneembaarheid van registratierechten dan mocht er niet getreuzeld worden. Ik zocht echt maar er kwam niets te koop dat me ook maar een beetje aansprak.
Toegegeven, mijn verlanglijstje was niet min: een garage, op maximum 1 km van het strand en ruimte voor een apart kantoor/workshopruimte. Er waren ook een aantal buurten die echt geen optie waren. Dat besefte ik meer dan ooit. Toen ik tussen 2 huizen in weer in het ouderlijk huis – dat super gelegen is – introk, herleefde ik helemaal. Ik ging vaker buiten. Locatie is alles! Aan de rest is een mouw te passen.
Durf ik hopen? Durf ik dromen?
Misschien had ik ergens de hoop al opgegeven. En toen was er de dag dat mijn neefje van net geen twee doodop was en maar niet wilde slapen. Mijn moeder deed nog een extra ommetje om hem in de buggy in slaap te wiegen en zag het bord van Biddit bij het huis. Na alle teleurstellingen (zot hoeveel ze soms vragen voor vastgoed!) durfde ik niet enthousiast te zijn. De ligging en de voorgevel spraken me aan maar ik vermoedde dat het boven budget zou zijn.
Online vond ik geen info en ook bij de notaris leken ze van niets te weten. Ze zaten natuurlijk net in de storm voor de laatste woonbonussen. Begin 2020 dook het pand plots in mijn zoekresultaten op de immosites op. Zonder verwachtingen ging ik naar de eerste bezoekdag. De nodige modernisaties drongen zich op maar ik zag potentieel. De vreemde indeling leek een pluspunt voor mij. Voor het eerst sinds het droomhuis, vond ik een huis dat alle criteria kon afvinken…
Benieuwd naar het vervolg? Een huis kopen via Biddit. (En ook hoe corona alles even onzeker maakte.)
Geef een reactie