Zwaai zwaai 2015! Welkom 2016!

Overal eindejaarslijstjes en ook hier staan we vandaag even stil bij het voorbije jaar maar kijken we vooral vooruit naar wat 2016 in petto heeft :-)

Eindejaarslijstje 2015

Mijn jaar

2015 was heftig. Ik zou het samenvatten als het jaar van de verandering en van de rust. De grootste verandering kwam er wellicht op professioneel vlak. Na jaren pendelen en jobzekerheid koos ik voor een onzeker freelancersbestaan. In tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten bracht dit me rust. Alsof ik mijn leven terug kreeg.

Tuurlijk is het niet allemaal rozengeur en maneschijn maar we vinden onze weg wel. Ik mocht in 2015 ook heel wat reizen. Dé ontdekking was voor mij Stockholm, heb er mijn hart echt verloren. Ik wou altijd al naar Zweden maar het kwam er niet van. Dat leerde 2015 me ook: stel niet uit tot het misschien te laat is!

De zomer bracht nog meer reisjes: naar de Europese Spelen in Bakoe was zeker de speciaalste! En het was ook heel leuk om Nicholas onverwachts terug te zien in Costa Brava nadat we vorig jaar samen bij de Kerstman op bezoek waren. In het najaar volgden de trips (Venetië, Praag, Ibiza, Londen, Zeeland,…) elkaar zo snel op dat ik amper nog wist waar ik allemaal geweest was.

2015 was ook het jaar waarin ik voor de tweede keer meter werd, padel ontdekte en Zweeds leerde. Het jaar vloog voorbij en toch lijkt vorig jaar al zo lang geleden.

Meest gelezen

Het was een speciaal blogjaar. Ik besloot voor een nieuwe blognaam te gaan. Een deel van de oude content werd verrijkt en mocht mee verhuizen naar Living by the Sea. Ik ben heel blij dat jullie massaal mee gevolgd zijn en ik zie dat jullie elke maand met meer zijn: feest!

Benieuwd naar de populairste posts? De blogs over minimaliseren zijn duidelijk erg populair. Ook de reisartikels scoren heel goed. Absolute winner is de cityguide voor Oostende. Leuk om zien dat jullie mijn hometown duidelijk weten te appreciëren :-)
Jullie waren ook nieuwsgierig naar mijn belevenissen in Lanzarote met Team Belgium en Rome.

Ik heb het hier enkel over de blogposts die in 2015 en voor Living by the Sea geschreven zijn. Het leuke aan bloggen is dat ook oudere content nog gretig gelezen wordt. Toppers onder de evergreen content zijn de kerstspelletjes, hoe ik mijn Ikea-zetelhoes kleurde en bakken zonder ei.

Blik op 2016

Geen eindejaarslijstje 2015 zonder vooruitblik op het nieuwe jaar. Ik kijk uit naar 2016! Veel plannen voor de blog en leuke reisjes op de wishlist :-) Er staan alvast twee tripjes richting Stockholm op het programma. En de combi Kopenhagen-Malmö staat bovenaan mijn verlanglijstje. Verder wil ik ook in eigen land en bij de Noorderburen nog wat plekjes ontdekken. En als het even kan naast Denemarken nog een ander ‘nieuw’ land aan mijn lijstje met bezochte landen kunnen toevoegen.

Maar verder hoop ik vooral dat 2016 een rustig jaar mag worden. Eentje dat rustig voortkabbelt zonder al te veel stroomversnellingen.

Beste bloglezers, ik wens jullie allemaal een fantastisch eindejaar! Hou het veilig en ik zie jullie graag terug in 2016!

Manifesto

Ik geloof in less is more
Ik geloof in blootvoets lopen, of op hoge hakken
Ik geloof in goedemorgen, alsjeblieft en dankjewel
Ik geloof in minder spullen, niet in meer organiseren
Ik geloof in genieten, ook en vooral van de kleine dingen
Ik geloof in het beste uit je medemens naar boven halen
Ik geloof in intuïtie, rechtvaardigheid en trouw blijven aan jezelf
Ik geloof in reizen, de wereld ontdekken en in there’s no place like home
Ik geloof in een runner’s high, ademen onder water en de kracht van taal
Ik geloof in de slappe lach, in zonneschijn na regen en in lange strandwandelingen
Ik geloof in dankbaar zijn om wat je hebt en zo goed mogelijk doen voor onze planeet

Lang leve de TV!

Lang Leve de TV (11)

10 seconden voor opname… Adrenaline! Al van jongsaf was ik geïnteresseerd in hoe het er achter de schermen van tv aan toe ging. Bij opnames van Margriet in Middelkerke had ik als kind altijd meer oog voor de regie dan voor de artiesten zelf.

In 1997 bezocht ik de tentoonstelling De magie van Radio en TV, in de Venetiaanse gaanderijen in Oostende. Ik was geboeid door de radiostudio die er stond opgesteld en waar je zelf radio kon maken. Ik had de microbe van het presenteren snel te pakken. Een paar maanden later had ik als 15-jarige mijn eigen radioprogramma op de lokale radiozender. Twee zomers later ruilde ik de radiostudio in voor een minder anoniem publiek maar de liefde bleef. Tijdens mijn studies waren tv en radio mijn favoriete vakken. Uiteraard. Het is de sfeer, de dynamiek, het creatieve.

En toen was er de tentoonstelling Lang Leve de TV in Gent. Ik ging met Mieke en we hadden heel wat ‘Ohja, dat herinner ik me nog’-momenten.

Lang Leve de TV (1)

Hoger Lager

Mijn vroegste TV-herinnering. We speelden dit spelletje na. De hoofdprijs was een rode auto (een rode slaapzak). Mijn tante was de Capiau van dienst.

Lang Leve de TV (12)

Je kon er ook zelf het Journaal en het weer presenteren:

Lang Leve de TV (18)

Lang Leve de TV (19)

Best wel wat Studio 100-decors. Ook Mega Mindy is van de partij.

Lang Leve de TV (4)

Joske Vermeulen! Ondergetekende klom ook even op de stoel. Maar deze dame poseert zo fantastisch dat ik je deze foto niet wou onthouden.

Lang Leve de TV (16)

We hebben ons goed geamuseerd. En hadden dat ook met onze (groot)ouders of metekindjes kunnen doen. Want Lang leve de tv is echt voor jong (Kaatje, Galaxy Park, Mega Mindy,…) en iets minder jong (Joske, Morgen Maandag,…). En in de ‘shop’ kon ik nog een magneet met het testbeeld op de kop tikken. Wat wil een mens nog meer, hé? Dat zo’n tentoonstelling misschien een vaste plek krijgt? Ik zou in elk geval regelmatig eens op bezoek gaan!

Zelf fruit en groenten plukken in de zelfpluktuin

Altijd goede ideeën. Die lilith van Tales from the Crib. Toen ik dit las, dacht ik dan ook meteen: “Goh, tof! Dat wil ik later ook doen met mijn kinders!”. En toen kwam het telefoontje van beste vriendin M. Ze had iets gelezen op de blog van lilith en wou dat graag met kleine J gaan doen. En of ik niet mee wilde gaan naar de zelfpluktuin. Dat ik daar geen twee keer over moest nadenken, kan je wel raden.

Dus trokken we vorige zaterdag naar Lauwe-Menen. Kleine J was dolenthousiast. In plaats van een winkelkarretje namen we een kruiwagen en dropten daar de kleinen in. Tot die plaats moest ruimen voor onze versgeplukte groentjes. J. vond het super om mee te helpen plukken en zo weet hij (en eerlijk, toegegeven, ook wij) hoe spruiten groeien, hoe diep prei in de grond zit, hoe komkommers aan de plant hangen,…
Doen we zeker nog eens over. Want ’t was plezant en ’t heeft gesmaakt!

Ook doen? Google helpt je aan een adresje in jouw buurt!

Zelfpluktuin

Zelfpluktuin

2012

Vuurwerk

2012
De jaaroverzichten vliegen ons om de oren. Op het irritante af. Maar de jaarwisseling is een ideaal moment om even terug te kijken. De afgelopen 365 dagen waren euhm niet van de makkelijkste. Er is veel gebeurd. En niet gebeurd.
Er waren woorden die ik nooit zal vergeten. Dat ene onverwachte telefoontje. Plots zag de wereld er anders uit. Straks, met nieuwjaar, zal je erbij zijn. Dat weet ik zeker. En toch zullen we je allemaal missen. De wereld draaide verder maar voor onze familie stond de wereld stil.
Er was een huis. En er waren verbouwingen.
Er kwamen ware gezichten boven maar laat ons het daarbij houden. Er is al genoeg energie aan verspild.
Er waren vele uren op de trein. Er waren festivals en veranderingen, soms ten goede, soms ten slechte.
Er was gesukkel met gezondheid en erger. En hoop dat het weer allemaal goed komt. Blijven hopen en duimen.
Er was een droom die in vervulling ging. Duiken op de Belgica. Het maakte de (pool)cirkel rond, na Antarctica. Er waren andere (wrak)duiken. Iets minder op de Noordzee dit jaar door de vele dagen met veel wind en golven. Maar als we konden duiken was het met een superzichtbaarheid. Kwaliteit boven kwantiteit.
Er was warmte van nieuwe vriendschappen en warmte van al iets oudere vriendschappen. Het is een zwaar jaar geweest. Op meerdere vlakken. Gelukkig ben ik omringd door de beste vrienden. Vrienden met handige helpende handen. Vrienden die voor ontspanning en een lach zorgen. En veelal ook de combinatie van beiden. Zij hielpen me het jaar door.
Soms kan je alleen maar opstaan en weer verder gaan. Dat vat 2012 perfect samen.