Met de trein naar Breda

Gepubliceerd op 2 juni 201819 februari 2023 door Heidi

Breda kende ik vooral van er te passeren met de auto, als ik naar of van afspraken bij een klant in Nederland kom. Het enige wat ik van Breda al gezien had was de Ikea. Lang geleden, tijdens mijn studies Journalistiek was ik nog wel eens op de redactie van het Duiken-magazine geweest.

Breda is verkozen tot Beste Binnenstad. Het was dus hoog tijd om Breda eens wat beter te ontdekken. De uitnodiging om via de nieuwe internationale treinverbinding naar Breda te reizen kwam dus als geroepen. Ik wist op voorhand niet echt wat ik van de stad moest verwachten. Nou, we hadden het zonnige weer natuurlijk mee maar wat een gezellige stad is Breda! Ik ben al volop plannen aan het maken om snel nog eens terug te gaan.

Van Gogh

Vincent Van Gogh is in de provincie Brabant geboren. Het was ook hier dat hij zijn eerste meesterwerk, de Aardappeleters, schilderde. De familie van Van Gogh had sterke banden met Breda. De stad is dan ook erg fier op hun link met Van Gogh. Zo zijn er verwijzingen naar Van Gogh in enkele muurschilderingen van het street art project Blind Walls Gallery.

Ook kan je een wandel-/fietsroute volgen over de Van Goghs in Breda. De route brengt je langs de plek waar zijn nonkel actief was als kunsthandelaar, je bezoekt het graf van zijn tante, de kathedraal waar opa Van Gogh preekte,… In de stad vind je interactieve praatpalen die telkens een stukje van het verhaal van Van Gogh in Breda vertellen. Het zou bij de verhuis naar Breda zijn van zijn moeder dat heel wat schetsen van Vincent ‘verloren’ zouden gaan. Kunstliefhebbers kunnen dus zeker hun hartje ophalen in deze Brabantse stad.

Street art in Breda

Allis van het street art project Blind Walls Gallery nam ons mee voor een rondleiding langs enkele opmerkelijke kunstwerken op de gevels in Breda. Er zijn momenteel zo’n 70 kunstwerken. De stad leeft: soms verdwijnt er eentje als gebouwen afgebroken worden. Wat uniek is aan de Bland Walls Gallery-kunstwerken is dat de muurschilderingen steeds geïnspireerd zijn op de omgeving. Er zit achter werkelijk elk schilderij een stukje geschiedenis.

De Blind Walls Gallery is geïnspireerd op een 16e-eeuwse drieluik van het panorama van de stad. De stadsmuren verdwenen en in de plaats kwamen grauwe straatjes die de bewoners liever vermeden. Door sinds 2015 kunstwerken op de muren aan te brengen, zien deze achterstraatjes er een stuk levendiger uit. Ook had de stad vroeger vaak met graffiti te kampen. Deze muren werden toen terug wit geschilderd maar natuurlijk stond er al snel weer graffiti op. Er is een ongeschreven regel in de graffitiwereld dat je niet over een ander werk schildert. Sinds ze het street art project hebben, is er dus ook minder illegale graffiti.

Op de website van de Blind Walls Gallery kan je alle locaties terugvinden. Er is ook een app beschikbaar.

Leuke adresjes: getest en goedgekeurd!

Yirga is een hip koffie/thee-huisje op slechts 5 minuten van het station. Ze serveren ondermeer slow coffee met filter. Ik ben geen koffie- of theedrinker en met het warme weer was de keuze voor de homemade limonade Berried Alive met sinaas, aardbeien en blauwe bessen snel gemaakt. Lekker! Je kan bij Yirga ook terecht voor ontbijt, brunch, open sandwiches, salades en soep. Ook cake en taartjes staan op hun menukaart.

Restaurant Chocolat is met geen woorden te beschrijven. Bij het binnenkomen vielen de pikante afbeeldingen op de muren meteen op. Om in de sfeer te blijven: er wachten ons die avond heel wat culinaire orgasmes. We begonnen met een shotje van limoen, gember en vodka. Als hapje was er cake met rode biet en bitterbal met vadouvan kruiden. Bij de gelakte zeebaars serveerden ze een Nieuw-Zeelandse wijn met een toets van passievrucht en kruisbes. Ook het dessert – voor dessert houden we altijd nog een plaatsje vrij – was hemels. Het was meteen duidelijk waarom Brabant in 2018 Europese regio van de gastronomie is.

Tussen het shoppen even uitrusten? ’t Sas is een oase van rust centraal tussen de winkelstraten. Je vindt er zonnige terrasjes waar je kan stoppen om te lunchen of gewoon om even iets te drinken. Ook ’s avonds kan je hier terecht in de restaurantjes.

In de omgeving: de aspergeboerderij van Etten-Leur

Een bezoekje aan De Santspuy, de wijn- en aspergeboerderij van Etten-Leur is een hele belevenis. De boer en gastheer Gilbert weet erg geamuseerd anekdotes te vertellen. Dat het ondernemen hem in zijn bloed zat, bleek al toen hij als jonkie samen met zijn broer konijnen wou kweken. Voor ze het wisten hadden ze 400 konijnen!

Naast een geboren ondernemer is Gilbert zeker ook een geboren entertainer. Hij weet op een plezante en amusante manier het hele proces van het telen van asperges uit de doeken te doen. Zo leerden we dat asperges gemiddeld 5 cm per dag groeien, dat je na 12 jaar gedurende 20 jaar op die plek geen asperges meer kan telen en dat asperges bij de teler duurder zijn omdat deze van jonge velden komen en dus ook beter zijn van smaak. Die passie voor de asperges heeft hij ondertussen ook voor de druiventeelt. Aan de boerderij is ook een boerderijwinkel gekoppeld. Hou dus zeker wat plaats in je tas over om een flesje wijn en enkele kilos asperges te kopen!

TIP: asperges koken

Gilbert gaf ons ook tips om asperges te koken: eerst het water laten koken, pas dan de asperges erin en als het water weer kookt, 2,5-3 minuten laten koken, daarna het vuur uitdoen en de asperges nog 10 tot 12 minuten laten na weken om te garen. Voelen of ze gaar zijn, doe je aan de onderkant.

Plan hier je reis naar Breda

Booking.com

Bereikbaarheid

Breda is makkelijk te bereiken per trein, de IC trein van Brussel naar Amsterdam stopt nu in Breda in plaats van Rozendaal, dus een rechtstreekse trein. Vanaf Brussel zijn er dagelijks 14 IC treinen. Vanuit West-Vlaanderen ben je iets sneller door eerst naar Antwerpen te sporen en daar over te stappen (tip: stap over in het station van Antwerpen-Berchem – dat is een kleiner station waardoor je vlotter kan overstappen. Koop je tickets op www.nmbs-internationaal.com en je kan ze thuis printen of uploaden.

Tours & activiteiten

Gegarandeerd de beste prijs en je vermijdt de wachtrijen.

Met dank aan NMBS Europe en Visit Brabant.

Het dak op in Rotterdam

Gepubliceerd op 30 oktober 201725 juni 2022 door Heidi

Al meteen bij het binnenrijden van Rotterdam valt de skyline je op. Rotterdam wordt niet voor niets het Manhattan aan de Maas genoemd. De stad telt heel wat architecturale pareltjes: gebouwen met namen als de wasmachine en de fluitketel doen tot de verbeelding spreken. En wonen er echt mensen in die kubuswoningen? Daar wou ik het fijne van weten!

Rotterdam is een stad in transformatie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de stad grotendeels vernield. Dit dieptepunt in de geschiedenis van Rotterdam leidde tot een stad die voortdurend in verandering is. Een perfecte voedingsbodem voor creativiteit en design en daar zijn de vele architectenbureaus een teken van.

Een stadswandeling door Rotterdam

We beginnen onze stadswandeling aan de Markthal. Deze indrukwekkende hal herbergt tientallen eetkraampjes. Mijn blik gaat meteen naar boven. Er is een indrukwekkend kunstwerk aangebracht op de muren en het plafond. ‘s Avonds is hier ook een lichtshow te zien. Als je op het plein voor de Markthal staat, spot je gebouwen met logische namen als het potlood, de fluitketel en de wasmachine.

Kubuswoningen

Vlakbij de Markthal vind je de kubuswoningen. De befaamde architect Piet Blom ontwierp deze unieke woningen in de jaren ‘70. Wie benieuwd is hoe het is om in de gele kubuswoningen te wonen, kan terecht in één van de huisjes die tot museum omgebouwd is. De vorige keer dat ik in Rotterdam was, had ik helaas de tijd niet gehad om de kubuswoningen te bezoeken. Ik vroeg me dan ook af hoe het er binnenin zou zijn. Er zit ook een hostel voor wie voor de volledige ervaring wil gaan. Het is echt uniek om de kubuswoningen te bezoeken maar eerlijk? Ik had het misschien liever aan mijn fantasie overgelaten.

Architectuur

Architectuurliefhebbers zetten ook het Huis Sonneveld, de Van Nellefabriek en De Rotterdam op hun te-bezoeken-lijstje. Het Huis Sonneveld dateert van de jaren ‘30 en is een schoolvoorbeeld van de functionalistische stijl. De Van Nellefabriek staat sinds kort op de lijst van UNESCO werelderfgoed en De Rotterdam is qua volume het grootste gebouw van Europa en herbergt naast appartementen en stadsdiensten ook een hotel. Mis zeker ook de oude haven niet waar je de Westermeijer, de eerste wolkenkrabber van Europa, vindt.

Kom van dat dak af!

In een dichtbebouwde stad als Rotterdam wordt alle benutbare ruimte optimaal benut. Er duiken steeds meer rooftop bars en daktuintjes op in de stad. De stad heeft er zelfs een heus evenement rond gecreëerd! Het eerste weekend van juni kan je tijdens de Rotterdamse Dakendagen weer het dak op. Meer dan 40 daken (waarvan de meeste anders niet toegankelijk zijn) kunnen dan bezocht worden. Een aantal ervan zijn het hele jaar door toegankelijk. Rotterdam had met Op het Dak de eerste rooftop farm (letterlijk een boerderij op het dak) van Europa. Het hele jaar door kan je bij Op het Dak terecht voor ontbijt, lunch of diner. Bij mooi weer staan de tafeltjes in de moestuin opgesteld. Wij hadden er op een mooie zomeravond een diner. Wat een heerlijke setting!

Het Collectiegebouw, het nieuwe icoon van Rotterdam (vanaf 2018)

MVDR, het toonaangevende Rotterdamse architectenbureau dat o.a. verantwoordelijk was voor het ontwerp van de Markthal is momenteel bezig met de ontwikkeling van het Collectiegebouw. Dit depot zal toegankelijk zijn voor het publiek en een deel van de kunstcollectie van Museum Boijmans Van Beuningen herbergen. Het Museum Boijmans Van Beuningen is een van de oudste musea van Nederland. De collectie van het museum omvat werken van o.a. Van Bosch, Rembrandt, Van Gogh en Dalí. Het ambitieuze project komt op het Museumpark en zal zo gebouwd worden dat het de stad zal weerspiegelen. Op het dak komt een stadspark met Grand Café. In mei staat er enkele dagen Rotterdam op het programma als ik . Ik hoop dat ik het Collectiegebouw kan bezoeken als ik in 2018 enkele dagen in Rotterdam ben om Traverse, een internationale travelbloggerconferentie bij te wonen.

Deze keer mocht ik overnachten in Nhow, een hotel dat gelegen is in het grootste gebouw van Europa, qua volume. Vanuit de kamer had ik zijdelings een prachtig zicht over de stad en het water! Tip: als het weer het toelaat kan je ook op het terras ontbijten. Zeker een aanrader!

Plan hier je trip naar Rotterdam

Booking.com

De originele versie van dit artikel verscheen eerder in KW magazine.

Met dank aan NBTC en Rotterdam Partners.
Affiliate

Op ontdekking in de Hanzesteden: Harderwijk

Gepubliceerd op 14 juni 201719 februari 2023 door Heidi

Bij de Hanzesteden denk je misschien aan Hamburg, Bremen of Lübbeck maar er zijn er veel meer. Op het hoogtepunt van de Hanze waren er 208 Hanzesteden. De Hanze was een internationaal samenwerkingsverbond ter ondersteuning van de overzeese handel. Tussen de 12e en de 16e eeuw maakten ook 9 Nederlandse steden rond de IJssel deel uit van dit handelsverbond. De steden zochten steun bij elkaar om zich te wapenen tegen piraterij en moord die van de handelsreizen gevaarlijke ondernemingen maakten. Ze voeren met koggeschepen en voerden handel in o.a. graan, hout en haring.

Omdat dit jaar (2017) de Internationale Hanzedagen voor het eerst in 20 jaar weer in Nederland georganiseerd werden en het hierna weer tot 2030 duurt voor de Hanzedagen weer in Nederland zijn, mocht ik samen met een paar andere journalisten en bloggers op ontdekking in enkele Hanzesteden. Eerder las je al mijn reisverslag over Elburg, vandaag neem ik jullie mee naar Harderwijk.

Harderwijk, de culinaire Hanzestad

Harderwijk wordt al in 1252 aangeduid als Hanzestad. De stad lag toen aan de Zuiderzee. De imposante bouwwerken in Harderwijk herinneren nog steeds aan deze periode.
De naam Harderwijk doet tegenwoordig wellicht meteen aan het gelijknamige dolfinarium denken. Toch heeft Harderwijk veel meer te bieden. Deze historische stad staat gekend als de culinaire Hanzestad en heeft 2 restaurants met Michelinster.

Op stap in Harderwijk

In Harderwijk kan je elke dag om 14u aan een stadswandeling deelnemen van anderhalf uur. Deze stadswandeling is ook op afspraak te boeken. Gids Hans neemt ons op sleeptouw door zijn stad. We beginnen onze rondleiding door Harderwijk in het Hortuspark. Dit stadspark was vroeger de kloostertuin, die aan de universiteit van Harderwijk ter beschikking werd gesteld. De Zweedse botanicus Carolus Linnaeus doctoreerde hier. De grote plataan in het park dateert uit deze tijd.

Aan de rand van het Hortuspark vind je restaurant Hortustuin. Eén van de muren is een stukje van de oude stadsmuur en maakte vroeger deel uit van het Minderbroedersklooster. Hortustuin serveert zowel lunch als diner. Het is heerlijk vertoeven op het zonneterras.

Het Belgenkamp

We vervolgen onze weg naar het oude stadhuis van Harderwijk. De vloer hier is 15e eeuws. In de hall is een herdenkingsplaat aangebracht voor het Belgenkamp. Tijdens de Eerste Wereldoorlog ving Harderwijk zo’n 14.000 Belgische krijgsgevangenen op. Ze brachten de Belgen onder in een tentenkamp net buiten de stad, waar nu de autostrade loopt. De tenten werden later vervangen door niet-verwarmde barakken. Om de moraal hoog te houden organiseerden ze soms sportwedstrijden. Zo was er een wielerbaan rond het kamp gebouwd. Dit was destijds de grootste in Europa. Het is ook in dit kamp dat het eerste frietkot van Nederland stond. Een maquette van het Belgenkamp kan je in het Stadsmuseum zien. De maquette is gebouwd door de Belgische architect en krijgsgevangene Michaut. In Harderwijk zijn verder geen sporen van dit Belgenkamp meer te vinden.

Een volgende stop is de stadsmuur en een bezoekje aan een van de muurhuisjes. Onze rondleiding afsluiten doen we in de Grote Kerk. De toren van deze kerk is 70 meter hoog. De vorm van de kerk is ongewoon. Nadat een stuk van de kerk afbrandde besloten ze dit stuk niet opnieuw op te bouwen. Hierdoor is de akoestiek in de kerk buitengewoon goed. De Nederlandse televisie maakt graag gebruik van de Grote Kerk voor de opnames van de eucharistievieringen.

Muurhuisjes

Vroeger moest de 6 meter naast de stadsmuur vrij blijven. De arme bevolking zag hier een goede bouwplek in. Doordat er al een muur stond, konden ze besparen. De huisjes zijn amper 14 vierkante meter groot. In Harderwijk kan je zo’n muurhuisje bezoeken. Dit was een heel speciale ervaring. Ik ben wel geïnteresseerd in tiny living en deze muurhuisjes zijn echt tiny living avant la lettre!

Het oudste stenen huis van Harderwijk vind je in de Donkerstraat. Momenteel is in dit pand een schoenenwinkel gevestigd maar je ziet nog steeds het originele 14e eeuwse plafond met houtsnijwerk en indigo geschilderd. Zeker de moeite om dus even binnen te lopen.

Tours & activiteiten

Gegarandeerd de beste prijs en je vermijdt de wachtrijen.

De Internationale Hanzedagen

Van 15 t.e.m 18 juni 2017 kan je in het Nederlandse Kampen naar de Internationale Hanzedagen. Elk jaar worden de Hanzedagen in een andere stad georganiseerd. Na Kampen in 2017 is het wachten tot 2030 voor de Hanzedagen nog eens in Nederland zijn. Dan is het de beurt aan Harderwijk.

Tijdens de Internationale Hanzedagen in Kampen kom je alles te weten over de Nederlandse koggen en het middeleeuwse Hanzeverbond. Je kan er 3 unieke koggen (waaronder de Kamper kogge) en oude zeilschepen bewonderen. Naast het nautische programma is er ook een middeleeuws spektakel, staan oude en nieuwe ambachten in de kijker en is er muziek, dans en theater. Op de Hanzemarkt presenteren Hanzesteden uit binnen- en buitenland zichzelf.

De originele versie van dit artikel verscheen eerder in KW Weekend.

Met dank aan Hanzesteden Marketing.

Pin for later

Vond je dit artikel interessant en wil je het graag bewaren voor later? Vergeet het dan niet te pinnen op Pinterest!

Vestingstad Elburg neemt je mee naar de middeleeuwen

Gepubliceerd op 10 mei 201725 juni 2022 door Heidi

Heb jij ooit al van de Hanzesteden gehoord? De Hanzesteden blijken niet zo gekend te zijn. Toch zijn het er een 200-tal! Naast Hamburg vallen/vielen bijvoorbeeld ook Brugge en Stockholm onder het Hanzeverbond. In april mocht ik naar aanleiding van de Internationale Hanzedagen in Kampen op ontdekking in enkele Hanzesteden rond het IJsselmeer. De vestingstad Elburg stond als eerste op het programma.

Het Hanzeverbond

In de Middeleeuwen was het geen sinecure om overzeese handel te voeren. We spreken over een tijd waarin rovers en piraterij dagelijkse kost waren voor de handelsreizigers. De Hanze was een verbond tussen steden die steun zochten bij elkaar om deze uitdagingen aan te gaan. In de loop der tijd sloten zo’n 200 steden gelegen aan de Oost- en Noordzee zich bij het Hanzeverbond aan. De handelaars voeren met koggeschepen en verhandelden rogge, mout, laken, stokvis, haring, marsepein, hout en bont.

Elburg

Pittoresk wordt in reisbrochures te pas en te onpas gebruikt maar bij Elburg is het één van de eerste woorden die in je opkomt. Bij mij meteen gevolgd door “schattig”. Kan je dat van een stad zeggen? Het is in elk geval als compliment bedoeld! Het leuke aan Elburg is dat het zo mini is. Je kan rustig de tijd nemen om de stad te ontdekken (en er is veel te ontdekken!) zonder dat je het overzicht kwijt raakt.

Tot 1932 (toen ze de Afsluitdijk bouwden en het IJsselmeer ontstond) lag Elburg aan de Zuiderzee. Met de oude wallen, de smalle steegjes, de keitjesstoepen en de oude stadsmuur, waan je je in de middeleeuwen. Binnen de stadsmuren van Elburg vind je meer dan 250 monumenten. Wie wil winkelen, vind leuke winkeltjes in de Vischpoortstraat.

Museum Elburg

Het vroegere Agnietenklooster is een imposant gebouw waar nu het stadsmuseum gevestigd is. In de kelder zit een cafetaria waar ze heerlijke kruimeltaart serveren. De kloosterwegge is niet zomaar taart, het is de specialiteit van de lokale bakker die gehuisvest is in het gebouw waar de kloosterorde vroeger begonnen is.

Kazematten

Aan de rand van de stad zie je de kazematten. Dit zijn ondergrondse ruimtes waar de soldaten vroeger inzaten. De wegen naar de kazematten waren schuin zodat ze zicht hadden op de vijandige troepen. Er zijn 3 kazematten in Elburg.

Muurhuisjes

Vroeger moest de eerste 5-6 meter binnen de stadsmuur vrij blijven. Later bouwden de armere mensen hun huizen tegen de stadsmuur aan. Zo konden ze alvast besparen op het bouwen en het materiaal van 1 muur. Wie slim was, koos voor een rondel om zijn huisje in te bouwen. Deze muurhuisjes zijn miniem, toch woonden ook grote gezinnen in dergelijke muurhuisjes. Ook vandaag wonen nog mensen in deze muurhuisjes. De prijzen van de unieke muurhuisjes zijn enorm gestegen en gaan tot 180.000 euro/stuk!

Keitjesstoep

Aan de keitjes voor de huizen kan je zien wie of wat vroeger in het gebouw woonde/gehuisvest was. Zo zie je veel visjes (van vissersfamilies) of een pretzel waar de bakker vroeger woonde. De gids vertelde dat dit echt uniek voor Elburg is.

Vischpoort

Elburg is een vierkant van 350 op 270 meter, met loodrechte straten. Van de vier stadspoorten is enkel nog de Vischpoort overgebleven. Deze diende niet enkel als stadsverdediging maar was ook de vuurtoren. Het klokje op de poort gaf aan wanneer de laatste boot naar Amsterdam zou vertrekken.

Smederij

De smederij draait momenteel op vrijwilligers. Je kan er bezoeken reserveren maar vaak kan je ook gewoon even binnenlopen voor een demonstratie. De smid verwarmt het ijzer op 1600 graden en klopt er daarna een vorm in met een hamer.

Internationale Hanzedagen

Hanzestad Kampen (op een halfuurtje rijden van Elburg) was in 2017 gaststad voor de Internationale Hanzedagen. Het erfgoed van de Hanze en de sterke verbinding met het water staat op deze dagen centraal. Je reist door de tijd van de Middeleeuwen tot nu en ontdekt de oude ambachten, geniet van een middeleeuws spektakel en een imposant nautisch programma. De volgende keer dat de Internationale Hanzedagen in Nederland georganiseerd worden is pas in 2030! Dan is Harderwijk de gaststad.

Pin it

Met dank aan Visit Hanzesteden.

Texel: winterse tips voor een weekendje weg

Gepubliceerd op 10 december 201619 februari 2023 door Heidi

Meteen na Jordanië zou ik naar Texel vertrekken. Ik twijfelde. Want ik geef elke bestemming graag mijn volle aandacht. Ik had een beetje schrik dat ik niet zou weten wat te schrijven over Texel na de overweldigende ervaring van Jordanië. Je kan de twee bestemmingen natuurlijk niet vergelijken… Spoiler: mijn vrees bleek onterecht.

Vanop Schiphol leidde lijn GPS me vlot tot op de overzetboot. Zo grappig om de madame van TomTom voor het eerst te horen zeggen: “Neem de ferry”. De overtocht duurt ongeveer 20 minuutjes. Tijd om even op het dek van het uitzicht te genieten en snel een soepje te eten. Van zodra ik voet zette op Texel bekroop het me: man, er zijn zoveel mooie plekken op de wereld!

Dat gevoel is blijven overheersen. Ook nu nog, als ik vrienden en familie over mijn reisjes van de laatste tijd vertel, voel ik zoveel bewondering voor onze aarde! Ik voel me zo bevoorrecht dat ik al zoveel mooie bestemmingen heb mogen zien en ervaren. Texel is daar zeker een van!

Tien jaar geleden bracht ik al eens een blits-bezoekje aan Texel. Puur werkgerelateerd, met een gigantische kater (na die avond in Amsterdam heb ik nooit nog tequila gedronken!) en buiten Ecomare zag ik toen niets van het eiland. Ik moest dus echt nog wel eens terug. Deze keer had ik 4 volle dagen om van Texel te genieten. Ik slenterde door verschillende dorpjes en bezocht uiteenlopende attracties en restaurants. Ik geef je graag wat inspiratie voor als je zelf ook een korte (winter)vakantie op Texel plant.

Doen in Texel

Museum Kaap Skil

Dit museum in Oudeschild is een must voor iedereen met interesse in onderwaterarcheologie of als je gewoon nieuwsgierig bent naar hoe het leven op Texel vroeger (en nu) was. Op de eerste verdieping krijg je zicht op de wrakduikers/onderwaterarcheologen. Hoe gaan ze te werk? Welke ‘schatten’ vinden ze? Met een quiz kan je je kennis testen. In de kelder leer je alles over het VOC-schip De Drie Papegaaien.

De oude huisjes buiten charmeerden me meteen. Ze zijn zo heerlijk levensecht ingericht! Het voelt een beetje alsof je onverwacht op visite gaat. Je gaat gewoon binnen zonder kloppen en komt in een heel andere wereld terecht. De keukentafel staat nog gedekt, de man des huizes ligt te snurken, en af en toe hoor je zelfs protjes (gelukkig zetten ze geen geurmarketing in)! Er ging echt heel wat aandacht naar de details.

Wat verder neem je plaats in een duikboot en ga je op zoek naar een VOC-wrak. Daarna sta je plots in een viskraampje en moet je er de juiste vis uithalen voor de klanten. Ja, veel musea kunnen nog iets leren van de manier waarop Museum Kaap Skil de bezoekers spelenderwijs kennis laat maken met diverse aspecten van het leven vroeger en nu op Texel.

Uitwaaien

Een zonnig winters weekend nodigt uit voor lange strandwandelingen. Ik genoot van het zonnetje, het ruisen van de zee en de natuur. Halfweg mijn wandeling, rustte ik even uit bij Strandpaal 21. Ik at er een stukje cheesecake met een warme chocomelk. Strandpaal 21 is echt leuk ingericht. Je kan je er tussen de schapenvelletjes voor de houtkachel nestelen om even op te warmen.

Ik schreef eerder al over de wadexcursie. Dat wadlopen was zo plezant en leerrijk! Na de wadexcursie ging ik lunchen bij Strandpaviljoen Kaap Noord bij De Cocksdorp.

Woolness

De Texelaar is zowat het symbool van Texel. Er was een tijd dat de inwoners van Texel zo goed als enkel nog hun schapen hadden. Speciale schapen. Want door de barre weersomstandigheden: veel wind en een hoog zoutgehalte hebben de plaatselijke schapen een dikke wollen vacht. De wol van de Texelaar blijkt heel wat goede eigenschappen te hebben.

Een lokale kunstenares bedacht dat je wolpakkingen kan doen met de wol van de Texelaar. Wellness met wool dus. Het wolbad zou goed zijn voor allerlei lichamelijke klachten en door de lanoline zou je er een zacht velletje van krijgen. Iets wat ik met plezier voor jullie uittestte.

Je houdt enkel je lingerie aan en dan pakt de schoonheidsspecialiste je helemaal in de wol in. Door de vette lanoline zou de wol niet kriebelen. Je handen en voeten worden nog extra met lanoline ingesmeerd. Daarna mag je een uurtje in een kribbe gaan liggen en dekken ze je nogmaals toe met een wollen deken. Het lijkt de perfecte setting voor een middagdutje. Helaas, het licht in het toilet was blijven branden en dat maakte een vreselijk geluid. Alsof ze net buiten het hutje de haag aan het scheren waren. Mijn woolness treatment was dus niet zo relaxend maar mijn huid was na afloop wel streelzacht!

Naar de sterren turen

Het deed me spontaan luidop lachen. De week ervoor had de gids in de woestijn ons op de vele sterren aan de hemel gewezen. Het was toen echter een beetje bewolkt en ik kon er amper een paar tellen. Wat een verschil met toen ik uit mijn raam keek van het hotel in Texel en ontelbaar veel sterren aan de hemel zag!

Vuurtoren Texel De Cocksdorp

Vuurtorens spreken altijd tot de verbeelding. Voor zover ik weet zijn er ook niet zoveel vuurtorens die je kan beklimmen. Ik deed het deze zomer eens op Landsort in Zweden. De vuurtoren van Texel was dus pas de tweede vuurtoren die ik bekom. 118 trappen zijn er. Ik heb ze niet zelf geteld maar liet het me graag vertellen door de verantwoordelijke van de vuurtoren. Hij voegde er aan toe dat er 153 treden zijn tot helemaal boven maar dat stuk is enkel voor werknemers toegankelijk.

Speciaal aan deze vuurtoren is dat de nieuwe vuurtoren rond de oude gebouwd is! De oude raakte beschadigd in de oorlog. Op het vierde kan je de kogelsgaten nog zien. De nieuwe optiek bleek te groot dus besloten ze een grotere vuurtoren rond de oude vuurtoren te bouwen zodat ze de nieuwe optiek toch konden gebruiken. De oorspronkelijke vuurtoren dateert van 1864. Na de 118 trappen wacht je een leuke beloning: een prachtig zicht over het hele eiland en de Waddenzee!

Resto-tips Texel

Strandpaviljoen Paal 17

Net als Strandpaal 21 is Strandpaviljoen Paal 17 een leuk adresje, op de grens tussen de duinen en het strand. Ik ben helemaal fan van deze plekjes! Reserveren kan aan te raden zijn, zeker op zonnige weekenddagen!

Restaurant Wambinghe

Dit restaurant ligt in Hotel Greenside in De Koog. Als hapje kreeg ik pompoensoep met pompoen uit de tuin van de receptioniste, met olie van pompoenpitten. Het was de lekkerste en zachtste pompoensoep die ik ooit gegeten heb! Daarna volgden een carpaccio van zeebaars met zeekraal, en als hoofdgerecht tarbot met coquilles, mijn favoriete seafood! Ook al zagen de desserts er heerlijk uit, er was echt geen plaats meer in mijn buik :-)

De bediening in Restaurant Wambinghe was voortreffelijk. En ik was erg gecharmeerd door de lokale producten. Want pompoen uit de tuin van de receptioniste… Lokaler kan haast niet. Klasse!

De Oude Vismarkt

Deze viswinkel/restaurant in Oudeschild was de perfecte plek voor een snelle hap. Ik koos voor een Texels trio met gerookte zalm en versgepelde garnaaltjes, voor 7,95 euro en een garnaalkroket. Vergeet zeker ook niet even een kijkje te nemen in de expositieruimte boven het restaurant. Hier leer je meer over het leven van de vissers en de geschiedenis van de visserij. De expositie is gratis toegankelijk en zit echt leuk in elkaar, met video’s met persoonlijke getuigenissen van verschillende leden van een vissersfamilie.

Restaurant ’t Pakhuus

Restaurant ’t Pakhuus in de haven van Oudeschild is een echte aanrader. Ik kan hier enkel in superlatieven spreken. Het begon al met het hapje. Ze serveren bij het brood (dat nog lichtjes warm had, verser kan dus niet!) zelfgemaakte tonijnsla. Elke keer neem ik het me voor om geen brood meer te eten op restaurant maar dit brood was echt zo onweerstaanbaar lekker!

Daarna was er kreeftenbisque met zeekraal en in Nederland gepelde garnalen van de TX 65, de vissersboot die in de haven van Oudeschild aanmeert. Als hoofdgerecht had ik gegrilde schol met pastinaak, vissaus en schelpdieren. En dan moest het dessert nog komen: een dessert van aardbeien en witte chocolade met thee-extracten. Overheerlijk!

Slapen

Slapen deed ik als een roosje in Grand Hotel Opduin in De Koog. De slogan van het hotel is: ‘Life is better at the beach’. Laat dat nu ook mijn levensmotto zijn! Ik voelde me er dus meteen thuis. De kamers zijn ruim met leuke designstoelen. Mijn kamer keek uit op de duinen. De zonsondergang kleurde de lucht en ik stond erbij en genoot van het kleurenspektakel.

Het hotel heeft ook een zwembad en sauna. Daar maakte ik dankbaar gebruik van! Ook pluspunten voor het ontbijt (pannenkoeken en wafeltjes!). In heel wat hotels krijg je mini-glaasjes voor de fruitsap. Erg vervelend want dan moet je midden in je ontbijt terug naar het buffet lopen om aan te vullen. Bij Grand Hotel Opduin kreeg je niet alleen glazen van normaal formaat maar er stonden zelfs karafjes bij zodat je zelfs twee glazen versgeperst fruitsap kon drinken zonder tussentijds te moeten gaan bijtanken! Er was ook cava of champagne beschikbaar.

Het restaurant verdient ook een vermelding. Ik at er lokale Waddenzeegarnalenbisque + garnalencocktail als voorgerecht. Voor het hoofdgerecht koos ik de courgettini met chamignons. Als dessert was er tiramisu.

Tours & activiteiten

Gegarandeerd de beste prijs en je vermijdt de wachtrijen.

Ging jij al eens naar één van de Waddeneilanden? Nog tips voor Texel? Deel ze zeker in de comments want ik hoop deze zomer nog eens terug te kunnen gaan!

Met dank aan NBTC en VVV Texel.

Wadexcursie: wadlopen op Texel

Gepubliceerd op 5 december 201619 februari 2023 door Heidi

Wadlopen. Het klinkt best cool en tegelijk mysterieus. Het was zo één van die dingen die op mijn bucket list stonden ook al wist ik niet zo goed wat het precies was. Ik wist dat het op de Waddeneilanden te doen was en ik had al gehoord dat je soms van het ene wad naar het andere kan stappen.

Als ik in de weken voor mijn weekendje Texel vertelde dat ik zou gaan wadlopen kreeg ik twee reacties: of ze waren heel enthousiast of ze wisten (ook) niet wat het was. Het eerste geval was plezant voor mij want zo kon ik wat tips i.v.m. kledij enz ontfutselen. In het tweede geval volgde een awkward silence want ik kon ook niet echt uitleggen wat het was.

Ook benieuwd geworden naar dat wadlopen? Ik neem je graag mee naar vorige week zaterdag, naar het bijna noordelijkste puntje van Texel, een van de Waddeneilanden van Nederland. Om 11u stond natuurgids Bert De Boer mij (en een tiental Nederlanders) op te wachten voor een wadexcursie.

Kledij voor wadlopen in de herfst

Ik had me op voorhand best druk gemaakt over wat ik aan zou moeten trekken van kledij en wou liefst op alles voorbereid zijn. Ik kocht in Decathlon nieuwe (hoge) regenlaarzen maar ik zag op internet foto’s van wadlopers die tot halfweg hun bovenbeen in het water stonden. En als ik pech had dan zouden we wadlopen op een koude herfstdag. Uiteindelijk bleek het eerder een stralende zonnige herfstdag te zijn. Conclusie: ik was een beetje te goed voorbereid.

Onder mijn hoge laarzen had ik mijn sokken van Fourth Element (ja, die ik normaal onder mijn droogpak aantrek) aangetrokken. Enerzijds omdat mijn laarzen een maat te groot waren (ik zag liever de zwarte dan de donkerblauwe maar die hadden ze niet meer in mijn maat) en er in de briefing duidelijk stond: nauwaansluitende laarzen, anderzijds omdat deze sokken ook warm blijven als ze nat zijn (stel dat mijn laarzen dan toch niet hoog genoeg zouden zijn…).

Om dezelfde reden trok ik ook mijn broek van Fourth Element aan. Dit is een deel van mijn onderpak als ik duik met een droogpak. In de auto lag ook nog een regenbroek. Als bovenkledij ging ik voor 3 laagjes: een truitje in Merinowol, een fleece (die ik gelukkig last minute nog in de auto liet liggen) en mijn ademende, winddichte en waterproof winterjas. Verder ook nog handsschoenen, sjaal en muts. En mijn zonnebril. Ik zei het al: een beetje overdreven (behalve die zonnebril).

Spoiler: het was zo zalig warm (en je stapt natuurlijk ook het grootste deel van de wadexcursie) dat ik uiteindelijk al snel met open jas rondliep. De muts en de handsschoenen deed ik zelfs niet eens aan :-)

In de zomer volstaat een korte broek trouwens! Je hoeft dan ook geen laarzen aan. Om je voeten te beschermen tegen de (oester)schelpen doe je best oude sportschoenen of waterschoenen met stevige zool aan.

In het voor- en najaar zijn die hoge laarzen dus echt wel een must. Twee in onze groep hadden kortere laarsjes aan en zij hadden al snel natte voeten.

Wadexcursie

Na een korte inleiding door Bert vertrokken we voor een ruim 2u durende wandeling op het wad. Het wad is de zand- of modderplaat die tussen laag- en hoogwaterniveau zit. Bij eb kan je hier een wadexcursie maken. Op sommige plaatsen is het zelfs mogelijk om van het ene eiland naar het andere te stappen. Wadlopen mag je nooit alleen doen. Het is aan te raden om enkel mee te gaan met iemand die de weg zeer goed kent. De zee kan verraderlijk zijn! Elk jaar moet er wel iemand van het wad gered worden omdat het water te snel opkomt of omdat ze vastraken in het slib.

Van zodra we op het slibberige deel komen, houdt Bert even halt om ons wat uitleg te geven over de dieren die we op het wad kunnen aantreffen. En dat zijn er heel wat meer dan je op het eerste zicht zou denken. Hij gaat even met zijn hand door het zand en toont ons een wadpier. Deze wadpieren eten zand voor de eencellige beestjes die erin zitten en kunnen tot 20 cm lang worden. Als we wat later door de verrekijker turen, spotten we een zestigtal zeehonden. Zeehonden in de vrije natuur kunnen spotten, het is voor mij één van de plezantste dingen die er zijn!

Ik durf zeggen dat ik best vrij veel weet over het zeeleven maar Bert wist me toch nog heel wat nieuwe zaken bij te brengen. Ik vond het echt superinteressant! Bert weet het bovendien op een zeer onderhoudende manier te brengen. Echt een aanrader!
Zo leerde ik dat de tweekleppers, de kokkels, net onder het zand leven en met hun 2 buisjes gigantische hoeveelheden water zuiveren. Met zijn allen slagen ze erin om al het water van de Waddenzee 1x/maand te filteren.
En wist je dat de 5mm grote wadslak het diertje is waarvan er in de Waddenzee het meeste zitten? Gelukkig maar dat ze zo talrijk zijn want de steltlopers eten ze massaal op. Zo’n 700 stuks per uur, per steltloper!

Wadlopen – techniek

Sta je tijdens de zomermaanden aan onze kust soms ook even stil, voetjes in de zee, wat voor je uit te staren? Je zal vast al gemerkt hebben dat je voeten dan wat wegzakken. Dat gebeurt dus ook als je op het wad staat. Je laarzen zakken weg en zuigen zich vast in de modderige ondergrond.

Levert hilarische momenten op als je je probeert los te wrikken. Bij de ene durft de laars al eens blijven steken. De andere gaat net niet tegen de grond. Maar er zijn dus trucjes om dit wat te vermijden. Ten eerste zijn nauwaansluitende laarzen dus wel een must :-) Verder lukt het beter als je eerst een voorwaartse stap zet i.p.v. je te proberen draaien.

Wil je tijdens het stappen wat minder diep zakken, dan kan je de langlauftechniek proberen. Nu is langlaufen (in Zweden, liefst) ook zoiets dat op mijn bucket list staat en ik dus nog nooit gedaan heb en waarvan ik geen idee heb hoe je dat moet doen. Het blijkt een beetje ‘recht vooruit schaatsen’-techniek-achtig te zijn. Ik zou zeggen: gelukkig bestaat er geen beeldmateriaal van mijn pogingen. We hadden in elk geval veel plezier. Na ruim 2 uur bereikten we terug de dijk en zat de wadexcursie er op.

Heb je me de voorbije week gezien, dan is de kans heel groot dat ik je enthousiast over het wadlopen gesproken heb. Ik vond het echt een supertoffe ervaring en ik heb wadlopen meteen bovenaan het lijstje: ‘nog-eens-doen!’ gezet!

Ben jij al eens gaan wadlopen? Was het ook zo leerrijk en plezant?