“Stormt het aan zee?” Met die vraag werd ik vandaag wakker. We zijn hier aan de kust wel wat gewoon. Er was een beetje wind maar ‘t viel eigenlijk nog mee. Het was in elk geval warmer dan gisteren :-)
We waren uiteindelijk met acht. Acht dappere bloggende lopers die vanmorgen om 10u vertrokken voor de eerste Run Blogger Run. Er bleek toch wel een stevige wind te zitten en de strekdam was afgesloten. Het parcours werd dus een beetje aangepast en in plaats van de strekdam liepen we een stuk over het staketsel.
Lag het aan de wind die ons vooruit duwde of zijn we gewoon sneller dan we zelf denken… In elk geval, het tempo lag best hoog. Ondergetekende kon maar net bijhouden :-)
Na het stukje wind achter op de zeedijk en het staketsel ging het via de kaai en de Petrus- en Pauluskerk naar het Wapenplein. We pikten een stukje shopping mee in de Adolf Buylstraat en liepen zo tot aan en door het Leopoldpark. Toen ik achteraf naar mijn Runkeeper keek, bleken we een hondje te hebben gelopen! Of ben ik de enige die hier een hond in ziet? Het staketsel als staart en het eindpunt als neus :-)
Na het lopen kon er gedoucht worden en een paar die hards bleven nog even napraten bij een paar drankjes (was supergezellig!) Anyway, ik vond de eerste Run Blogger Run heel plezant en denk dat de andere lopers dat ook wel vonden. Voor herhaling vatbaar! Bedankt Lies, Annelies, Karin, Renilde, Katrien, Bert en Martine!
Ook nog merci aan Visit Oostende, Vittel en het zwembad om van deze eerste Run Blogger Run mee een geslaagde editie te maken!
Runaddicts, zet 21 februari maar in het rood in je agenda! Die dag doen we voor het eerst van Run blogger run! Run blogger run wordt een gezellig loopevenement voor bloggers. Benieuwd? Lees dan zeker verder!
Als ik een tijdje niet kan gaan lopen, kan ik daar wel ambetant van worden. Het was ooit anders maar nu loop ik echt graag. Niet fanatiek. Niet snel. Maar genieten. Het kost me nog elke keer veel moeite om aan te zetten maar eens ik een kwartiertje aan het lopen ben, en al helemaal na de looptraining, ben ik zo blij dat ik geweest ben. Mijn lichaam en geest hebben dat echt nodig.
“Hoe traag je ook loopt, je bent altijd sneller dan wie in zijn sofa blijft zitten.” Het is deze quote die me vaak het duwtje geeft om toch maar die sportschoenen aan te trekken. Ik ben eigenlijk een schoon voorbeeld dat iedereen kan lopen. Sportief was een woordje dat ze vroeger niet op mij zouden plakken. Nu zou ik mezelf zelfs al sportief durven noemen :-)
Run blogger run
Er zijn wel meer bloggers die de loopkriebel ontdekten. Als ik andere bloggers ontmoette kwam het regelmatig ter sprake: “Goh, we zouden eens samen moeten gaan lopen, zo bloggers onder elkaar”. Nadat dit zinnetje voor de zoveelste keer uitgesproken was, besloot ik in actie te schieten.
Omdat de meeste blogevenementen in ‘het binnenland’ zijn, lag het bijna voor de hand dat ik deze keer mijn eigen hometown zou kiezen als decor voor de eerste Run Blogger Run!
Waar en wanneer?
Zondag 21 februari om 10u. We verzamelen vanaf 9u30 aan De Drie Gapers.
Omdat we het gezellig willen houden, leggen we het looptempo niet te hoog. Je moet er dus niet mee inzitten dat je niet mee zou kunnen! Afhankelijk van het aantal deelnemers kunnen we eventueel in twee groepen/snelheden lopen.
Na een loopje in de frisse zeelucht, ga je terug naar huis vol energie! Na het lopen Oostende nog wat verkennen? Hier vind je een uitgebreide cityguide. En ik verklap je tijdens het lopen natuurlijk met plezier mijn hotspots!
Al een tipje van de sluier over het loopparcours? Mijn favoriete looproute gaat over de zeedijk. Afhankelijk van de wind kies ik richting Raversijde of richting Westelijke Strekdam.
Instagrammen, Facebooken, Twitteren of bloggen over Run Blogger Run? Gebruik dan zeker #runbloggerrun en #loveoostende! Ohja, er is ook een evenementenpagina op Facebook!
Zo’n 15-20 jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik zoveel plezier en deugd zou halen uit dat lopen. Ik denk dat ik zo’n beetje een goed voorbeeld ben om aan te tonen dat iedereen kan lopen. Dat je geen atletisch lichaam moet hebben. Dat je niet rap moet lopen. Dat iedereen plezier uit het lopen kan halen.
Die eerste looptoertjes (en nu soms nog) hield ik me voor dat, hoe traag ik ook vooruit ging, ik altijd rapper was dan wie in zijn zetel bleef zitten. Het is nog altijd al mijn courage samenrapen om te vertrekken maar die douche na het lopen moet een van de beste dingen des levens zijn. De wereld ziet er gewoon veel rooskleuriger uit na een looptraining.
Heel wat bloginspiratie komt tijdens het lopen. Misschien daardoor dat ik ook al best veel artikels over lopen geschreven heb. Dat had de lerares L.O. waarschijnlijk nooit in mij gezien ;-)
Over lopen enz.
Routes en tips
Product review
Lopen door weer en wind, in alle seizoenen
Loopevenementen en -wedstrijden
Trailrunning
City Jogging
“Je bent er niet geweest als je er niet gelopen en geslapen hebt.”
Dat is de gedachte achter deze rubriek. Ik verzamel hier mijn looplogjes uit Runkeeper van over de hele wereld.
2016 was een zot jaar. In meerdere opzichten en in meerdere betekenissen. Ik mocht vele reizen maken, genoot van de lange zonnige zomer en ook op professioneel vlak bleek 2016 een boeiend jaar. Er gebeurde zoveel dat ik zaken die ik in een ‘normaal’ jaar als hoogtepunt zou beschouwen (zoals het Eurovisiesongfestival in Stockholm) bijna vergat.
Dit jaaroverzicht kwam er ook bijna niet. Maar toen vroeg de Krant van West-Vlaanderen naar mijn toppers en floppers van het voorbije jaar en sindsdien loop ik na te denken hoe ik 2016 best kan samenvatten. Gelukkig dat ik blog en zo nog een beetje weet wat ik in 2016 allemaal gedaan heb!
Dit was 2016
Reizen
Er waren heel veel reisjes. Hoewel ik me had voorgenomen om een buitenlandse trip per maand te maken, bleef ik in januari en maart gewoon thuis. In mei, september en november was ik 3 tot 4 keer per maand op reis. In totaal bezocht ik 9 landen waarvan meerdere keren naar Zweden en Nederland. In 2016 was ik voor het eerst in Denemarken, Jordanië en Malta. Mijn totaal aantal bezochte landen komt daarmee op 34.
Bloggen
Uiteraard gingen veel blogs hier over reizen :) Dat merk je ook aan de meest gelezen blogs uit 2016. Enkel de blogs die ik ook in 2016 schreef maakten kans op een plaatsje in de top 10 :-)
De eerste 5 herinneringen uit 2016 die in me opkomen
Dat je bovenop een duin in de woestijn staat. Midden in de nacht. Het is donker en je hoort de grommende honden dichterbij komen. De eerste keer dat ik ging opstaan om de zonsopgang te fotograferen zal ik niet gauw vergeten. Zij ook niet, denk ik.
Dat je je eerste Zweedse roman leest op de plek waar het boek geschreven is. Hundraåringen zal altijd een speciale plek ik mijn hart hebben.
Dat je met picknick naar het hoogste punt van de stad gaat en naar de zonsondergang zit te turen. Dat je lang na middernacht nog door het raam van je slaapkamer naar buiten staart en het helemaal niet donker is. Lang leve de Zweedse zomers.
Over de eindmeet van een loopevenement lopen. Des te intenser als het parcours net wat te uitdagend was. In dezelfde categorie: gaan lopen als je eigenlijk geen zin had maar toch geweest bent en je daarna onder de douche staat. Victory!
De eerste keer dat het petekindje ging pootjebaden in zee. En de vreugde die dat kleine mannetje brengt in de familie. Hoewel soms ook vermoeiend, was het een grote cadeau om op zonnige zomerdagen met dat ventje op het strand te spelen. Ik hoop in 2017 ook vooral te kunnen werken als het regent en te genieten als de zon schijnt. Hashtag freelancelife!
Welkom 2017!
Work hard, play harder blijft ook in 2017 mijn motto. Aan goede voornemens doe ik al lang niet meer. Als ik mag dromen, komt er in 2017 een rondreis door Zweden, een avontuurlijke vakantie naar IJsland en misschien zelfs een citytrip naar New York.
2017 is nog een vrij leeg blad. Momenteel ben ik bezig aan een nieuwe website voor Mermedia, daarna neem ik Living by the Sea nog eens onder handen. Er zijn plannen voor een paar line extensions. Time will tell als ik ook uiteindelijk iets doe met die wilde ideeën… ;-) In januari mag je in elk geval nog enkele blogposts verwachten van mijn reis naar Jordanië. Oh en niet vergeten, op 8 januari is er de tweede Run Blogger Run!
Het vooruitzicht van een verkwikkende douche na een iets te zware training, dat geeft vaak de doorslag om toch door weer en wind te gaan lopen. Ja, ik ben de laatste weken redelijk gemotiveerd om te gaan lopen.
Vorig jaar was ik ook niet slecht bezig maar het voelde wat van moeten. Ik had mezelf namelijk een nogal strenge limiet opgelegd voor de 10 miles. Met alle gevolgen vandien. Na deze 10 miles kwam ik amper nog aan lopen toe. Ik had het een beetje gehad.
Maar nu is de loopgoesting dus helemaal terug! Ik begin zelfs plezier te hebben in de intervaltraining! Ik schreef me in voor de Urban Trail in Antwerpen en in Gent én voor de Antwerp 10 Miles. Geen tijdslimiet deze keer maar just for fun! Dat was en is het plan. Maar stiekem droom ik toch van een betere tijd dan vorig jaar…
De tijd tikt en de Urban Trail van Antwerpen is al over minder dan een maand. Na de derde verkoudheid van deze winter, besloot ik dat ik dringend wat meer vitamientjes moest eten. Fruitpakketjes voor singles, dat zou nog eens een idee zijn, Delhaize! Enfin, ik kocht een berg fruit en groenten, maakte een grote kom fruitsla en as we speak staat een pot verse tomaten/paprikasoep te koken. Nu nog volhouden. Ook als ik onderweg/in het buitenland ben. Voorlopig is de motivatie top. Ik at vandaag zelfs geen semla!
Ken jezelf. ‘t Is bij mij vaak alles of niets. Gisteren lag mijn karretje bij Delhaize vol gezonde dingen. Volgende week kan dat comfort food zijn (lees: chips en pizza). Maar ik kan niet blijven jojo-en en dus zijn jullie voortaan mijn stok achter de deur. Ahum. Bij deze: ik ga voluit voor de 10 Miles! Af en toe volgt hier een update van hoe de voorbereidingen lopen. Gewoon, voor mezelf. Om me wat te verplichten vol te houden.
Natuurloop De Haan
Pfieuw, wat een intro. Maar ik wou eigenlijk iets vertellen over de eerste natuurloop van Vlaanderen, in de Duinbossen aan De Haan. Bij wijze van afwisseling ging ik er vandaag nog eens lopen. Ik was er in oktober al eens gaan lopen en vandaag kon ik J overtuigen om mee te gaan.
Het was kiezen tussen Grasduinen of de Duinbossen. Na de hoeveelheid regen van de afgelopen dagen waren we redelijk zeker dat Grasduinen ons letterlijk natte voeten zou bezorgen. We kozen dus voor de Duinbossen.
De natuurloop in De Haan vind je vlakbij de tramhalte Zwarte Kiezel. Wie met de wagen komt, kan terecht op de parking. De natuurloop in de Duinbossen heeft twee lussen: eentje van 4,4 km en een kortere van ruim 2 km. Je kan beide lussen ook makkelijk combineren om een langere afstand te lopen. Ondanks de serieuze hoeveelheid regen, bleek de looproute er best goed bij te liggen. Hier en daar wel wat modder maar je kon er eigenlijk altijd langs de kant lopen.
Hoe ging het? Awel, het was goed van een haas mee te hebben :) We vertrokken al meteen bergop aan een stevig tempo. Ik beet op mijn tanden maar moest uiteindelijk toch lossen. Maar ik ben niet gestopt en daar was ik eigenlijk al blij om :-)
Al goed dat we wat rapper liepen dan ik gewoon ben want net toen we in de auto stapten barstte de zoveelste gigantische regenbui los. Denk dat ik dringend nog een regen-loopjasje moet bijkopen. Het was dus een korte maar intense training.
Morgen staat een spelletje padel met de metekindjes op het programma. Kwestie van het padelvirus wat verder te verspreiden. Gelukkig reserveerde ik een overdekt terrein ;-)
Hoe zit het met jouw sportieve uitspattingen?
Niet vergeten! Je kan nog inschrijven voor de Run Blogger Run!
Het hele jaar door leggen we onszelf gigantisch veel druk op: we moeten dit, we moeten dat. Vakantie zou een tijd moeten zijn waarin we niets moeten. En toch… het lijkt wel alsof we liefst zo ver mogelijk op vakantie moeten gaan. Liefst ook elke keer een andere plek gaan ontdekken en met verhalen over straffe avonturen terugkomen. Allemaal plezant en al maar komen we echt uitgerust uit vakantie terug?
Van iemand die soms het etiket ‘reisblogger’ opgeplakt krijgt, verwacht je het misschien niet maar ik hou deze zomer een warm pleidooi voor een staycation. De voordelen? Thuisblijven is over het algemeen minder belastend voor het milieu, zorgt voor minder (verdoken) stress (denk aan vertraging, inpakstress,…) en je ziet je dagdagelijkse omgeving met een andere blik.
Altijd naar dezelfde plek?
Vroeger was mijn motto dat ik nooit 2 keer naar dezelfde plek op reis wou gaan. Ondertussen ben ik daar al van teruggekeerd. Ik krijg regelmatig de vraag waarom ik zo vaak naar Stockholm ga. Het antwoord is simpel: ik voel me er thuis. Ik ken er ondertussen elk hoekje en straatje, weet waaraan ik me mag verwachten en dat zorgt voor rust i.p.v. spanning voor het onbekende. Ik snap het dus wel, mensen die 30 jaar aan een stuk naar hetzelfde plekje reizen. Die zelfs hun vaste kamer in een bepaald hotel hebben waar ze elk jaar naar terugkeren. Voor mij lijkt de mix ideaal: de ene keer iets nieuws ontdekken, de andere keer naar een vertrouwde plek (waar je trouwens ook nieuwe indrukken kan opdoen).
Tips voor de perfecte staycation
Wat is het doel van je vakantie? De tips voor de perfecte staycation zijn ingedeeld volgens wat je van je vakantie verwacht. Je kan natuurlijk ook je eigen mix maken.
Voorbereiding is bij een staycation minstens even belangrijk als voor wie op reis gaat. Als je thuis blijft, wil je op voorhand misschien grondig opruimen en nog een paar klusjes afwerken zodat je daar tijdens je staycation niet mee geconfronteerd wordt. Maak lijstjes met dingen die je graag wil doen en waar je ‘s morgens iets kan uitkiezen als je goesting hebt om iets te ondernemen. Hieronder vind je wat inspiratie.
Uitrusten en herbronnen
Uitslapen en daarna heerlijk lang ontbijten! Tip: haal op voorhand afbakbroodjes in huis of regel een ontbijt aan huis. Hier vind je ook tips voor het ontbijt en voor een brunch.
Laat de tv uit en haal in de bieb een stapel boeken om te lezen.
Spreek met je huisgenoten af dat je het smartphonegebruik beperkt of ga helemaal voor een digital detox.
Maak een lijstje met 5 activiteiten die je echt ontspannen maar waar je anders te weinig tijd voor vrijmaakt.
Verwen jezelf met een spa@home-sessie.
Breng je tuin in vakantiestemming met een stoffen vlaggenlijn, ledlichtjes op zonne-energie, een zwembadje,…
Slecht weer? Laat het niet aan je hart komen en organiseer je eigen sleep-in, Netflixmarathon,…
Op ontdekking
Dat van goud en ochtendstond? Zet je wekker (op een redelijk uur) en haal alles uit je dag.
Ga buitenshuis ontbijten. Leuke adresjes in en rond Oostende vind je hier.
Passeer langs de toeristische dienst van je stad en verzamel inspiratie voor uitstapjes. Als je op reis alle bezienswaardigheden wil bezoeken, waarom doe je dat thuis dan niet?
Leg een lijstje aan met restaurantjes, musea, wandel- of fietstochten die je zeker wil ondernemen en kies er elke dag eentje uit.
Doe iets van watersporten.
Projectjes
Wil je je vakantie nuttig besteden en iets aanpakken dat al lange tijd bleef liggen? Dat kan gaan van grondig opruimen tot klussen of verbouwen. Of misschien wil je je vakantie wil gebruiken om een boek te schrijven, een cursus te volgen of weet ik wat nog? Deel je project dan op voorhand in mini-projectjes op en zet haalbare deadlines voor jezelf. Zorg dat je op voorhand alles in huis hebt zodat je daar geen tijd meer mee verliest en zorg voor balans: beloon jezelf na een dag opruimen met een etentje of een warm bad. De voldoening zal groot zijn als je een unfinished project eindelijk van je to do-lijstje kan afvinken!
Zelf kies ik deze zomer ook voor een project-staycation. Het plan? Bij mooi weer lekker niksen op het strand en als het geen strandweer is, de kelder in het ouderlijk huis aanpakken.
Staycation-tips: overnachten
Je kan natuurlijk gewoon in je eigen huis blijven. Lekker makkelijk! Ruim op voorhand grondig op en laat de poetsvrouw eens extra komen. Berg spullen op zodat je een beetje een vakantiewoning-gevoel krijgt.
Boek een of meerdere nachten in een hotel in je eigen stad.
Kampeer een nachtje (of de hele periode?) in je tuin.
Vakantie is vooral ‘a state of mind’. De locatie is vaak van ondergeschikt belang. Waar je ook vakantie viert deze zomer, ik wens je een weldoende vakantie!
P.S. Als je zelf nog een leuke staycation-tip hebt: deel ze gerust in de comments!
De Baltische Staten zijn bij mij vrij onbekend. Dankzij het Eurovisiesongfestival ken ik de namen van de hoofdsteden maar tot voor kort was ik nog nooit in Estland, Letland of Litouwen geweest. In januari reisde ik voor de eerste keer naar Letland. Samen met enkele andere travel bloggers van #nbeFinland bezocht ik Riga en Liepupe. Ik deel hier graag mijn ervaringen en enkele tips voor als je zelf een citytrip naar Riga plant.
Tips citytrip Riga
Letland doet gewoon gezellig mee met de euro dus je hoeft geen geld te wisselen. De prijzen in Riga liggen voor de meeste zaken wat lager dan in België. Voor de meeste dingen maar dus niet voor alles. Laat je niet vangen, ik vergeleek enkele prijzen van schoonheidsproducten en die waren in België en Finland goedkoper dan in Riga. Iets om in het achterhoofd te houden als je gaat shoppen in Riga.
De oude stad van Riga staat op het lijstje met werelderfgoed. Het is een compact stadsdeel dat je makkelijk te voet kan verkennen. Heerlijk om je tussen al die kleurrijke huisjes te laten verdwalen!
Bezienswaardigheden en Instagram-hotspots
Bezoek Riga Central Market
Riga beschikt over 5 gigantische foodhalls. Deze overdekte markten zijn ondergebracht in loodsen die oorspronkelijk als garages voor zeppelins bedoeld waren. Er is een hall met zuivelproducten, eentje voor vlees, eentje met groenten en fruit. De handelaars hadden liever niet dat we er foto’s namen. Liefhebbers van donuts kunnen hier een kraampje vinden waar je amper 20 eurocent per stuk betaalt. In tegenstelling tot vele foodmarkets is deze helemaal niet toeristisch. De lokale bevolking haalt hier nog steeds het gros van hun boodschappen.
Tip: de markthallen zijn elke dag open van ‘s morgensvroeg tot 18u. Plan dit dus in op een moment dat het regent of de zon niet schijnt.
Beklim de St. Peterskerk
Voor een ongelooflijk 360° zicht op Riga kan je de toren van de St. Peterskerk beklimmen. Wij deden dit net voor zonsondergang. De stad kleurde bijna goud door het uitzonderlijke zonlicht. Een aanrader!
De Drie Broers
De Drie Broers op Maza Pils zijn wellicht een van de meest gefotografeerde huizen van Riga. Ze zouden elk uit een andere eeuw dateren. Dat ze zo broederlijk (pun intended) naast elkaar staan maakt het natuurlijk allemaal nog specialer en waardevoller.
De eerste kerstboom
Wist je dat de eerste publieke versierde kerstboom in Riga stond? Ik ook niet en verdere research leerde me dat er nog enkele andere steden die met deze eer willen gaan lopen. Feit is dat er sinds kort een bronzen kerstboom op de plek waar die eerste kerstboom zou moeten gestaan hebben, staat. Voor een kerstliefhebber als ikzelf dus zeker een must visit.
Het Huis van de Zwarthoofden
De meeste mensen zullen de kerstboom op dit plein niet eens opmerken. Ze staan allemaal foto’s te nemen van het huis van de Zwarthoofden. Je kan er ook niet naast kijken. Uit enkele reacties op Facebook en Instagram had ik superveel geluk dat ik dit gebouw nu kon zien want enkele maanden eerder stond het nog in de stellingen.
Het huis met de kat
Ook al lag dit huis vlakbij ons hotel, ik had het bijna gemist. Het is namelijk een vrij gewoon Lets gebouw. Alleen op het dak staat een kat. De eigenaar van dit huis mocht geen lid worden van de gilde aan de overkant van de straat. Hij liet dus een kat op zijn dak zetten om hen belachelijk te maken. Toen hij toch tot de gilde mocht toetreden, liet hij de kat de andere richting uitkijken.
Eten&drinken
Restaurant 3 blies me van mijn sokken. De chef haalde alles uit de kast om zijn buitenlandse gasten te verleiden met zijn kookkunsten en kooktechnieken. Ik at een stukje vis dat eruit zag als een steen, er kwam rook uit ons eten en ik proefde zaken die mijn nieuwsgierigheid prikkelden. Restaurant 3 komt zeker in het top 5-lijstje van speciaalste restaurants waar ik al ging eten. Ook het decor was ongezien. We zaten ook niet aan een grote tafel maar aan 2 tafels die tegenover elkaar opgesteld waren. Het element show cooking had daar veel mee te maken.
Brunchen is een ding in Letland. Je vindt heel wat plekken waar ze een brunchbuffet serveren. Het lijkt een van de favoriete activiteiten van de locals. Kan je hen ongelijk geven? Wij gingen brunchen bij Annas darzs en de toastjes met zalm waren mijn favoriet gerecht. De dessertjes zagen er allemaal heel lekker uit en hadden een hoog Instagram-gehalte maar waar mijn motto normaal gezien is: “Zorg dat je nog plaats hebt, voor het dessert!”, zou ik hier aanraden je voluit op de andere gerechten te gooien en het dessert te laten.
Lido is een gekende keten van self-service restaurants. Ik bezocht die op de luchthaven en kan helaas de enthousiaste aanbevelingen van enkele locals niet bevestigen. Misschien zijn deze in de stad zelf verzorgder?
Le Relais Chevalier
Alle complimenten voor het hotel waar we overnachtten. Le Relais Chevalier opende nog maar enkele maanden geleden de deuren en ik durf nu al een rooskleurige toekomst voor dit hotel te voorspellen. Ik kan natuurlijk niet vergelijken met andere hotels in Riga maar ik had het hier erg naar mijn zin. De lobby is er eentje om u tegen te zeggen. De kamers zijn ruim. Er zijn verschillende types. De mijne had een hemelbed, een zithoekje, een heuse dressing en een ruime badkamer met douche.
Het ontbijt verdient een speciale vermelding. Je vindt het ontbijtbuffet op de bovenverdieping. Wie zich strategisch plaatst, heeft zicht over de stad. Naast het verzorgde buffet is er ook tafelbediening. Een topservice! Mijn tip: kies voor de pannenkoeken met banaan. Zo lekker dat ik het elke ochtend besteld heb. Het hotel is erg centraal gelegen en ik zou bij een volgend bezoek gewoon hetzelfde hotel boeken.
Tip:klik hier om dit hotel aan de beste prijs te boeken!
Riga in de winter was in elk geval een aanrader en ik zou graag in de zomer nog eens terugkeren om het contrast te zien en nog meer van de Letse hoofdstad te ontdekken. Binnenkort neem ik je hier nog mee naar Liepupe Manor!
Kelly van Tales from the Crib testte onlangs het Second Degree Dinner uit en schreef daar deze enthousiaste blogpost over. Mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld en ik stuurde Karin een mailtje: of ze het niet zag zitten om een Oostendse editie op poten te zetten? Gelukkig was Karin al even enthousiast als ik. Een paar weken later zaten we met zijn zessen (of eigenlijk met zeven) aan tafel in La Vie in Oostende.
Hoe werkt zo’n Second Degree Dinner?
‘t Is eigenlijk vrij simpel: je zoekt een mede-gastvrouw/heer en jullie nodigen elk iemand uit die je wel kent maar niet zo goed. Het mag bijvoorbeeld geen collega zijn. Ook zij nodigen elk nog iemand uit. Je bent dus met 6 personen in totaal. De gasten gaan volgens een bepaald schema aan tafel zitten en terwijl je aperitieft, doe je een voorstellingsronde. De gastvrouw/heer begint met zich voor te stellen (naam, waar je woont, waarmee je in het dagelijks leven bezig bent en iets waar je enthousiast over bent) en zo gaat het heel de tafel rond. Dat ‘waar we enthousiast over zijn’ gaf bij ons al heel wat gesprekstof en zorgde ervoor dat het ijs meteen gebroken was.
Daarna is het tijd voor het serieuzere werk. De gastvrouw/heer begint weer en haalt iets aan wat voor hem/haar een uitdaging is, iets waar ze mee worstelen. Geen eenvoudige vraag maar door je kwetsbaar op te stellen, heb je eigenlijk wel meteen diepgaande gesprekken. Vervolgens brainstormen jullie 10-12 minuten over deze uitdaging. Een beetje alsof je een groepje persoonlijke adviseurs hebt. Je mag hierbij niet afwijken (wat niet altijd lukt, aan de gastheer/vrouw om het gesprek dan terug te brengen). Je kan elkaar helpen nieuwe inzichten te krijgen. Geloof me, het kan verrijkend zijn om eens met een andere, frisse blik naar je uitdagingen te kijken.
Tegen dat je heel de tafel rond bent geweest is het eten meestal al geserveerd en opgegeten en ken je die ‘wildvreemde’ mensen best al goed. Aan het einde van de avond mag je zeker niet vergeten een groepsfoto te nemen. En da’s het enige moment dat je je smartphone mag uithalen!
Alle spelregels lees je uitgebreid bij Nat Eliason.
Second Degree Dinner in de praktijk
Uiteraard was het spannend! Buiten Karin en Gillian wist ik niet wie nog zou opdagen. Twee van onze genodigden bleken elkaar vrij goed te kennen maar wisten op voorhand van elkaar niet dat ze aanwezig zouden zijn. Ik had in Kelly haar blogpost gelezen dat je best goed voorbereid bent qua tafelschikking (en dat was ik ook) maar we hadden een tafel met 2 plaatsen ‘aan het hoofd’. Was dus even schuiven en puzzelen met de tafelzetting maar al snel hadden we allemaal een plaatsje. Kiezen wat we zouden eten was moeilijker, lol!
Het werd een gezellige avond: we hadden al vrij snel een klik en er waren geen ‘akward’ silences of onwennige momentjes. En door de ‘opdrachten’ hadden we al meteen vrij zware gesprekken. Voor we het wisten was het halfelf en tijd voor de groepsfoto. Lijkt me zeker voor herhaling vatbaar. Zowel het concept als deze groep!
Tips voor een geslaagd Second Degree Dinner
Kies een rustig restaurantje uit maar ook niet te rustig. Je wil niet het gevoel hebben dat heel de zaal kan meeluisteren.
De richting van de gesprekken hangt af van de groep. 2/3 van onze groep was mama. De gesprekken gingen dus onvermijdelijk vaak richting kinderen. Da’s ok maar als je daar geen zin in hebt, kan het een idee zijn om enkele extra richtlijnen mee te geven bij het uitnodigen. Je zou ook een thema tweederangsdineetje kunnen organiseren met bijvoorbeeld enkel vrijgezellen of enkel mensen uit een bepaalde sector, net wel allemaal mama’s of ,waarom niet, enkel met bloggers. Mogelijkheden zat!
Kies een plek uit waar iedereen apart kan afrekenen. Onder vrienden kan het de gewoonte zijn van de rekening gewoon te delen maar met mensen die je amper een paar uur kent is ‘elk voor zich’ toch beter.
Voor de Facebookgroep vroeg ik iedereen zijn eigen genodigden toe te voegen. Gaat veel vlotter dan elkaar te moeten zoeken.
Meer tips bij Kelly en Nat!
Zou jij het durven? Zo’n Second Degree Dinner organiseren of bijwonen?
PS Meer van dit? Volg Living by the Sea ook op Facebook!
Helsinki en ik, we go way back! Mijn eerste persreis ooit was eentje naar Helsinki. Dat is ondertussen al 10 jaar geleden en was lang voor ‘blogreis’ een woord was. Ik had goede herinneringen aan Helsinki en ik keek er erg naar uit om nog eens terug te gaan. De Nordic Bloggers’ Experience die in januari in Finland doorging en waarvoor ik één van de 50 geselecteerde internationale reisbloggers was, bracht me voor de tweede keer naar Helsinki en voor de derde keer naar Finland (de tweede keer Finland was in Rovaniemi). Na Helsinki in de zomer, was het deze keer dus Helsinki in de winter!
Een citytrip naar Helsinki in de winter blijkt ook een goed idee. Waar je tijdens de zomermaanden getrakteerd wordt op extra lange dagen, krijg je in de wintermaanden een bijna magisch Helsinki te zien, onder een laagje sneeuw. Veel van de uitstapjes die ik tijdens de zomer van 2007 deed, zou je ook perfect in de winter kunnen doen. Deze keer bleef ik maar enkele dagen in Helsinki zelf maar dat was tijd genoeg om toch weer enkele nieuwe hotspots te ontdekken.
Wat me ook opviel: Finland is helemaal zo duur niet als ik dacht! Ik ben natuurlijk de Zweedse prijzen gewend. In Finland betaal je gewoon met euro’s dus je moet niet omrekenen en ik vond dat de prijzen ongeveer hetzelfde waren als in België. Misschien is het er een beetje duurder voor bepaalde producten.
Must do in Helsinki
Lonkero, de Finse nationale drank
Ik had me voorgenomen om er enkele Finse woordjes te leren. Lonkero was het eerste Finse woordje dat ik leerde. Al snel gevolgd door Kiipis (Santé) en het moeilijker uit te spreken Heuleken Keuleken (geen idee hoe je het schrijft maar het blijkt een variant te zijn op Kiipis).
Lonkero is de Finse nationale drank. Uitgevonden door de plaatselijke barkeeper toen met de Olympische Spelen (1952) bleek dat ze geen nationale drank hadden. Opgepast: ondanks het vrij hoge alcoholgehalte gaat het vrij vlot en zoetjes binnen. Als je nu denkt dat Lonkero wel een beetje als long-drink klinkt weet je meteen waar de naam vandaan komt.
Sauna in Löyly
Ik had het eerder al over de Finse saunatraditie. Ook in Helsinki kon een bezoekje aan de sauna niet uitblijven. Löyly is de nieuwste openbare sauna van Helsinki. Een bekende Finse acteur is één van de eigenaars. Löyly groeide in geen tijd uit tot dé hotspot van Helsinki. Löyly is langs het water gebouwd. Je kan na de sauna dus meteen in de Baltische zee springen. Ze hebben een smoke sauna en twee gewone sauna’s. Ook niet sauna-liefhebbers (Bestaan die mensen wel? Het zal in elk geval geen Fin zijn.) kunnen in Löyly terecht om iets te eten.
Winterse wandeling
Omdat ik de vorige keer al veel van het centrum van Helsinki gezien had, koos ik deze keer voor een wandeling naar Kaivopuisto, één van de uitgestrekte parken in het zuiden van Helsinki. Er stond vrij veel wind maar het was een prachtige wandeling met zicht op de archipel en de Baltische zee.
De oude markthal
De oude markthal dateert van 1889. Je vindt er allerlei kraampjes met lekkers: van groenten tot vis en allerlei gebak. Je vindt de oude markthal bij Etelaranta. Er zijn ook verschillende plaatsen waar je ter plekke iets kan eten of drinken. Na een lange wandeling door Helsinki was ik blij van even te kunnen zitten.
Helsinki vanuit de lucht
Eén van de beste uitzichtpunten over Helsinki krijg je in Ateljee Bar op de bovenste verdieping van Hotel Torni. Er is een maandelijks wisselende tentoonstelling. Ook vanuit het Clarion Hotel Helsinki heb je vanuit de Rooftop bar een fantastisch uitzicht.
Hotspots
Ontbijten bij Fazer
Dit moet één van de meest uitgebreide ontbijtbuffetten geweest zijn die ik ooit heb gezien. Alles wat je kon bedenken lag er: van slaatjes tot eitjes over taart en champagne! Fazer startte in 1891 en is nog steeds een erg populair adresje. Reserveren is dus zeker aangewezen. Fazer is trouwens niet alleen een uitstekend ontbijt- en brunchadresje. Je kan er de hele dag door terecht voor iets hartigs of iets zoets.
Taart bij Café Ekberg
Café Ekberg is ook een ontbijtadresje. Elke ochtend staat er een ontbijtbuffet opgesteld. Dit ontbijtbuffet was zeer lekker en uitgebreid. Toch zou ik Café Ekberg aanraden als adresje voor taart en koffie. Zoveel keuze! Het is er de hele dag door gezellig druk. Café Ekberg is een verzamelplek voor zowel de rich&famous als de gewone sterveling uit Helsinki en dat al sinds 1850!
Take away kardemumbulle bij Keisari
Van wandelen in de kou krijg je honger. Of was het vooral goesting in een kardemumbulle? Anyway, toen ik bij Keisari (Sörnäs strandväg 33) passeerde kon ik niet anders dan binnen gaan en een kardemumbulle bestellen.
Grocery shopping bij Anton&Anton
Deze supermarkt in de Högbergsgatan (in Helsinki vind je alle straatnaambordjes in het Fins en het Zweeds – ik volgde vanzelfsprekend de Zweedse namen. Die waren voor mij iets makkelijker te onthouden en uit te spreken) noemt zichzelf een eetboetiek en ik kan hen geen ongelijk geven. Het lijkt alsof je even terug keert in de tijd en bij een lokale kruidenier binnenstapt. Ze hebben er heel wat (biologische) lokale producten. Wat me ook opviel was hun havermoutpap-bar waar je uit verschillende soorten kan kiezen. Het is een enorm fotogeniek winkeltje!
Diner bij Shelter
Dit hippe restaurant ligt bij de Katajanokka haven en serveert Finse gerechten waarbij ze vooral kijken naar verse en lokale producten. Boven is er ook een bar (Rusty) waar je kan aperitieven of na het diner nog wat kan blijven plakken.
Overnachten bij Scandic
In Zweden kies ik vaak voor de Scandic-hotels. De keten zit ook in Finland dus de keuze was snel gemaakt. Ik hou van de ruime kamers met leuke inrichting, de bars/restaurants bij Scandic zijn over het algemeen ook echt top en voor wie een snelle snack wil is er ook een take-away hoek. In Helsinki zijn meerdere Scandic hotels. Ik overnachtte in de Grand Marina.
Tijdens de conferentie logeerde ik in één van de Forenom-appartementen. Dit zijn vrij ruime studio’s in het centrum van Helsinki met een mini-keukentje. Prima voor wie het low-budget wil houden.
Vroeger verslond ik de boeken van De Babysittersclub en De Dierenkliniek. Daarna gebeurde het eerder zelden dat ik nog eens een boek las. Ja, ik heb nog even een Clive Cussler-periode gehad maar verder kwam van boeken lezen weinig in huis. Het laatste jaar heb ik al redelijk wat boeken gelezen maar ik kies eigenlijk altijd voor non-fictie boeken. Boeken die me iets bijbrengen. Elke week heb ik wel een gesprek waarin ik één van de volgende boeken aanraad dus het leek me, met de vakantie en al, wel een goed moment om die boeken die je volgens mij echt moet lezen een op te lijsten. Er staan Nederlandstalige en Engelstalige boeken tussen. Soms is er ook een vertaling beschikbaar.
The 4 hour workweek
Wie me het voorbije jaar vertelde dat ze het te druk hadden, nood hadden aan vakantie of weet ik wat nog allemaal, kreeg van mij steevast te horen dat ze The 4 Hour Workweek van Tim Ferris eens moesten lezen.
Ik waarschuwde hen meteen ‘veel Amerikaanse bullshit maar ik heb er veel aan gehad’. Ik had het in deze blogpost over timemanagement al over het boek. Denk niet dat je na het lezen van dit boek maar vier uur per week meer moet werken maar je zal dankbaar zijn om de nieuwe inzichten. Ik hou vooral van zijn concepten van ‘droomlijnen’ en ‘mini-pensioen’.
Een must read voor freelancers maar ook wie in loondienst is, zal er zeker wat aan hebben.
Helweek
Dit is het boek dat momenteel op mijn nachtkastje ligt. Zij schreef vorig jaar over haar Helweek. Het bleef bij me hangen en toen ik onlangs toevallig op het boek van Erik Bertrand Larssen botste, besloot ik het mee te nemen. Het is niet mijn favoriete boek moet ik zeggen. Maar ik beet door en toen ging het over poolexpedities en ben nieuwsgierig geworden naar de beleving van zo’n Helweek.
Het komt er eigenlijk op neer dat je gedurende een hele week zeer intens gaat leven waardoor je je leven als het ware kan resetten. Het is een week die niet van de poes is. Je staat bijvoorbeeld elke dag om 5u op en trekt de donderdagnacht zelfs helemaal door maar, als ik het boek mag geloven, is het een ervaring die bijblijft en die je leven echt veranderd.
En nu komt het: de laatste week van augustus plan ik mijn eigen Helweek. Het lijkt me wel fijn als we dit met een aantal bloggers samen kunnen doen en elkaar wat kunnen steunen via sociale media. Wat denk je? Are you in? Haal het boek dan alvast in huis want je moet de helweek wel wat voorbereiden.
Waarom de laatste week van augustus? September voelt toch altijd een beetje als een nieuw begin plus dan heb je nu nog tijd genoeg om het boek te lezen. To be continued…
Born to run
Het is misschien een beetje het buitenbeentje in dit rijtje boeken die je moet lezen. Een boek over lopen. En over zoveel meer. Je moet zelf geen loper zijn om van dit boek van Chris Mc Dougall te genieten. Maar als lopen je helemaal niks zegt is het misschien geen boek voor jou. Ik vond het in elk geval erg leerrijk, enorm inspirerend en ja, motiverend. Elke pagina die ik omdraaide steeg de loopgoesting. En dat wou de voorbije weken heel wat zeggen ;)
Nog lopers die dit boek al gelezen hebben? Ben wel benieuwd wat jullie ervan vonden. En of het lezen van het boek je loopervaring ook zoveel beïnvloed heeft als hier.
Nooit meer te druk
Ha, een boek naar mijn hart. Net zoals de boeken van Marie Kondo had ik ook bij het lezen van dit boek af en toe het gevoel dat ik dit boek had kunnen schrijven. Maar ik zou het misschien wat simpeler verwoord hebben.
Het is geen eenvoudig boek. Het vroeg wel wat concentratie om te lezen maar gaf me weer wat nieuwe inzichten over timemanagement. Soms dingen die ik al weet of zelfs al toepas. Maar ik vind het dan altijd zo rustgevend om dat ook nog eens uitgeschreven te zien staan. Nooit meer te druk van Tony Crabbé is een ideaal boek om je hoofd eens op te ruimen.
Ik heb nog een paar boeken op mijn lijstje staan. Ik hoop op vele zonnige uren in mijn strandstoel. Kom binnenkort dus nog eens naar dit lijstje kijken en misschien heb ik het ondertussen al aangevuld met nog enkele boeken die je moet gelezen hebben.
Welk boek staat nog niet in deze blogpost en zou ik ook moeten lezen + waarom? Laat maar weten in de comments!
